Sandhi

Dendi Güiquipeya

Col nombri de sandhi (sáscritu : संधि, « uñón »), se conoci un sistema cámbeu fonéticu anombrau polos gramáticus índius pa esprical los cámbeus fonéticus (assimilación, aféresi que sufrin las parabras en hunción de los fonemas proissimus. La holma más simpri sandhi es la que gasta la luenga francesa, ena que consonantis finalis dalgunas parabras se prenúncian u nu sigún que la parabra que las siga escomienci u nu con vocal u h mua - regra conocia cumu el enlaci («liaison» en francés). Un ehempru del ingrés: This is a new hat. That is an old hat.

Sandhi en griegu[Edital | Editá'l códigu]

La luenga griega cuenta con consonantis mobis llamás eufónicas que s’apellan al amén duna parabra si la qu’acontina lo bicha pol vocal. Estas consonantis son νにゅー, κかっぱ i ς.

  • νにゅー ἐφελκυστικόν "ni d’atraición". Se trata dun son mobi, de freqüenti usiu en griegu antíguu i muelnu.

— En griegu antíguu se gasta enas holmas verbalis acabihás pol σしぐまιいおた, -τたうιいおた i εいぷしろん i enos nombris i alvérbius acabihaus en –σしぐまιいおた si la siguiente parabra escomiença pol vocal u aspiración u anti pausa, v. gr.: σしぐまτたうιいおたνにゅー ἀγαπητόν frenti a ἀγαπητόν ἐσしぐまτたうιいおた τたうὸ ἄγαλμα, πぱいσしぐまιいおたνにゅー ἔλεγον frenti a πぱいσしぐまιいおた τたうνにゅー ὄνειρον ἔλεγον. —En griegu antíguu se gasta esta n alantri los sonis oclusivus, es izil, alantri las consonantis πぱい, μみゅーπぱい, τたう, νにゅーτたう, κかっぱ, γがんまκかっぱ, τたうσしぐま, τたうζぜーた, ξくしー i ψぷさい pol mistériu de qu’assín s’empii la sonorización destus sonis, lenición mu freqüenti nel griegu coloquial. Se gasta colos artículus τたうοおみくろん(νにゅー), τたうηいーた(νにゅー), colos pronombris átonus omógrafus, colas negacionis δでるたεいぷしろん(νにゅー) i μみゅーηいーた(νにゅー), cola partícula comparativa σしぐまαあるふぁ(νにゅー) i con el numeral έκατο(νにゅー). V. gr.: σしぐまτたうηいーたνにゅー Πλάκα, έκατονにゅー πέντε, δでるたεいぷしろんνにゅー πειράζει.

  • -κかっぱ ena negación. El griegu antíguu conocia tres alófonus la negación οおみくろん: οおみくろんὐ, οおみくろんκかっぱ i οおみくろんχかい. Añiia una capa si la parabra qu’acontinaba empençaba pol vocal, v. gr.: οおみくろんκかっぱ ἐφίημι. Añii la correlativa aspirá si la parabra siguienti bichaba pol aspiración, v. gr.: οおみくろんχかいρろー.
  • -ς enos alvérbius. Angunus alvérbius i prepusicionis cumu οおみくろんτたうωおめが i κかっぱ añiian una sima si la siguienti parabra velaquí empençaba pol vocal: ξくしー οおみくろんκかっぱοおみくろんυうぷしろん, οおみくろんτたうωおめがςχかいωおめが.

Sandhi en estremeñu[Edital | Editá'l códigu]

El estremeñu ena fonética sintática cuenta con un haci fenóminus desti heitu hueraparti los típicus bichus assimilación. Los prencipalis son:

  • Prenunciación –s cumu [z]. Nangunus sintamas, prencipalmenti los compuestus pol monosílabus siguius pol una parabra escomençá pol vocal, se prenúncia con un valol mas u menus sonoru, sin aspiralsi cumu cabria asperal. Son casus arcaismus fonéticus. V. gr.: mis ihus [miˈzɪɦʊh], dos añus [ˈdɔ ˈzaɲʊh], las enaguas [lɑ zeˈnaɣwɑh], tres ohas [ˈtɾɛ ˈzɔɦɑh]. Nestus mesmus ehemprus, los palrantis que tiendin al rotacismus, prenúncian pol vezi [z] un son [ɾ].
  • Rotacismu –l nel artículo el. Es un fenóminu que nu está arrecohiu ortográficamenti. La holma artículu el, ansina cumu las crasi tol, pal i pol, esprimentan rotacismu alantri parabras qu’escomiençan pol consonanti prenunciándusi [-ɾ], v. gr.: tol mundu [ˈtɔɾˈ mʊndu], nel cochi [nɛɾˈkoʧi], tol dia [ˈtɔɾ ˈðia].
  • Aféresi e- enicial. Es heneral la perda la e- ena metá la dición si la parabra anteriol ameniza en vocal, v. gr.: la estauta [lɑhtˈthɑŭta], paici eschangá [ˈpaiθしーたih ʧɑŋˈgɑː], essu nu es lo que vidu [ˈesu ˈnʊɦ lokeˈβべーたiðu].

Atijus[Edital | Editá'l códigu]

The sandhi engine