(Translated by https://www.hiragana.jp/)
ادبیات لری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

ادبیات لری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
یوسفعلی میرشکاک از شاعران لرتبار

ادبیات لری شامل آثار ادبی به زبان لری می‌شود. بنیان ادبیات لری بر ادبیات شفاهی و فولکلور استوار است و با وجود غنی بودن این ادبیات تاکنون آثار مکتوب اندکی به لری نوشته شده‌است که بخشی از آن به دلیل شیوه خاص زندگی مردم لر است.[۱] ادبیات لری به دلیل کمتر مورد تاخت و تاز بیگانگان قرار گرفتن سرزمین لرستان، کمتر دستخوش استحاله فرهنگی شده و جلوه‌های ناب‌تر و بکرتری در آن دیده می‌شود.[۲]

امروزه زمینه تحریف و زوال ادبیات لری به دلایلی همچون رواج زندگی شهری، از میان رفتن کهنسالان، عدم رغبت نسل‌های جدید به فرهنگ لری و بازخوانی شهری محصولات فرهنگی هنری و رسانه‌ها فراهم آمده‌است.[۱] برنامه‌هایی برای ایجاد رشته «زبان و ادبیات لری» در دانشگاه‌ها وجود دارد.[۳]

اشعار در جشن ها

[ویرایش]

مردم لر اشعار بسیار غنی در خصوص جشن ها و اعیاد دارند .

نمونه

عروس مگریو عروس مگریو ایچه د اوچه بیتره.

ای هسیره که تو داری د شکر شیرین تره.

انار نشکه انار نشکه ایما انار هر نیسیم.

سوزه نازاره و در کو ایما عروس بر هیسیم.

امشو اول وهاره خر د حونت بواره .

نون و پنیر و شیره کیخا حونت نمیره .

ترانه‌ها

[ویرایش]

موسیقی لری از تنوع و پیشینه‌ای کهن برخوردار است که به دو بخش کلی، موسیقی‌های آوازی (کلامی) و موسیقی‌های‌سازی تقسیم می‌شود. هم‌اکنون موسیقی لری در قالب ترانه به هفت بخش تقسیم می‌شود که عبارتند از موسیقی و ترانه‌های غنایی و عاشقانه، موسیقی و ترانه‌های حماسه رزمی، موسیقی و ترانه‌های سوگواری، موسیقی و ترانه‌های فصول، موسیقی و ترانه‌های کار، موسیقی و ترانه‌های طنز و سرودهای مذهبی.

  • موسیقی و ترانه‌های غنایی و عاشقانه: شامل ترانه‌ها و آهنگ‌هایی است در وصال یا فراق معشوق مانند ترانه‌های هی لو، بینا بینا، کیودار یا نغمه‌های شیرین و خسرو، ساری خوانی، میربگی (میرونه) و ده‌ها ترانه دیگر که در مقام‌های مختلف موسیقی لری اجرا می‌گردد.
  • موسیقی و ترانه‌های حماسه رزمی: این سرودها بیانگر ارزش‌های حماسی و رزمی جنگاوران در میان ایل هستند. مانند جنگ لرو، دایه دایه یا مقام‌های موسیقی بدون کلام که در رزم‌گاه و مسابقه به کار رفته‌اند، مانند جنگه را، سوارهو و نقاره.
  • موسیقی و ترانه‌های سوگواری: این موسیقی بیشتر جنبه آیینی داشته‌است و در مواقع سوگواری از روزگار کهن تاکنون کاربرد فراوانی دارد، مانند چمری یا سایر مقام‌ها، از جمله، سحری، پاکتلی، شیونی و ده‌ها مقام دیگر.
  • موسیقی و ترانه‌های فصول: موسیقی و ترانه‌های ویژه فصول مختلف مانند برزه کوهی، ماله ژیری، کوچ بارو.
  • موسیقی و ترانه‌های کار: به منظور سهولت و تسریع در کار مردان و زنان ایلاتی، این ترانه‌ها به صورت فردی یا دسته جمعی خوانده می‌شود، مانند ترانه‌های گل‌درو (برزیگری)، هوله (خرمن کوبی)، مشک زنی، شیردوشی و چوپانی.
  • موسیقی و ترانه‌های طنز: این ترانه‌ها اغلب به صورت فی البداهه در هجو شخص یا موضوع یا مکانی سروده شده و برخی اوقات نیز با حرکات نمایشی طنز آلود فرد یا افرادی همراه بوده‌است.

نمونه شعر

[ویرایش]

شعری به لری جنوبی اثر فریدون داوری:[۴]

عشق بی نوم و نشونِش کشتمهچشم کال مهربونِش کشتمه
وَ اَوو دمونی که سفر کِ ایلِشونداغ شیههَ ی مادیونش کشتمه
وخت رفتن سیلَ واپس کردنشخَرسلی نیدا امونش کشتمه
چشمِ چی چشمه ی چنار وقامتِ مثل بیدل مارگونش کشتمه
دیریِ یاری که هر صبح و پسینشروه ایخونم و شونش کشتمه
غیرت ای گپ که:شاید بی خَوَر نامسلمونی بسونش کشتمه
پشت مالِ دلبرم خاکم کنیتتا بیونن که جنونش کشتمه

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ کیانوش کشوری. «ادبیات فولکلوریک و نقش آن در فرهنگ لرستان» (PDF). همایش ملی بررسی سیر تحول ادبیات بومی لرستان (کله باد).
  2. «فولکلور لری؛ جلوه‌ای ناب‌تر و بکرتر». ایسنا. ۱۱ مرداد ۱۳۹۵.
  3. «ضرورت ایجاد رشته زبان و ادبیات لری در دانشگاه‌ها». دانا. ۳ شهریور ۱۳۹۵.
  4. «شعر در مورد کهگیلویه و بویراحمد». پارسی‌زی. ۲۰ فروردین ۱۳۹۹.

پیوند به بیرون

[ویرایش]