اسید راک
| اسید راک | |
|---|---|
| ریشه‌های سبکی | سایکدلیک راک، گاراژ راک |
| ریشه‌های فرهنگی | اواخر دهه ۱۹۶۰، ایالات متحده آمریکا |
| سازهای معمول | گیتار الکتریک (معمولاً با افکت، دیستروشن), ارگ الکترونیکی، گیتار باس، درامز |
| فرم‌های مشتق‌شده | هوی متال،نئوسایکدلیکا،اسپیس راک،استونر راک |
اسید راک (به انگلیسی: Acid Rock) نوعی از سایکدلیک راک است که از مشخصه‌های آن تک‌نوازیهای بلند و بداهه‌نوازی است، همچنین استفاده از شعر در آن کم است یا فاقد شعر است.[۱] تام وولف، موسیقی متاثر از ال‌اس‌دی گروه‌هایی مانند جیمی هندریکس اکسپرینس، دورز، پینک فلوید، دیپ پرپل،آیرن باترفلای، بیگ برادرز اند هولدینگ کمپانی، کریم،جفرسن ایرپلین،بلو چیر، کوئیک‌سیلور مسنجر سرویس، گرت سوسایتی، را به عنوان اسید راک توصیف می‌کند.[۲] اسید راک همچنین به آن دسته گروه‌های سایکدلیک راک اشاره دارد که بخشی از صدای سانفرانسیسکو بودند یا بر روی آن تاثیر گذاشتند.[۳]
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ اسید راک در آل‌میوزیک.
- ↑ Wolfe, Tom (1968). The Electric Kool-Aid Acid Test. Black Swan. p. 223. ISBN 0-552-99366-2.
- ↑ Gilliland, John (1969). "Show 41 - The Acid Test: Psychedelics and a sub-culture emerge in San Francisco. [Part 1]: UNT Digital Library" (audio). Pop Chronicles. Digital.library.unt.edu. Retrieved 2011-04-29.
