اندام حرکتی
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
به برآمدگی‌های به‌هم‌چسبیده یا اعضای بدن جانوران، که برای حرکت جانوران از جمله راه رفتن، دویدن، بالا رفتن و شنا کردن تخصیص یافته‌اند، اندام حرکتی گفته می‌شود. در بدن انسان، معمولاً به اندام‌های بالایی و پایینی، به‌ترتیب دست و پا می‌گویند. دست انسان از طریق کمربند شانه‌ای به نیم‌تنه و پاها به لگن خاصره متصل هستند.[۱]
برخی جانوران می‌توانند از اندام حرکتی بالایی (در مورد انسان، دست) خود برای جابجا کردن و ایجاد تغییر در اجسام استفاده کنند. همچنین برخی جانوران می‌توانند از اندام حرکتی پایینی خود برای تغییر و جابجایی اجسام استفاده کنند.
پا و پیش‌پای انسان و دوپایان برای تحرک روی دو پا سازگار شده‌اند. اما بیشتر گونه‌های پستانداران از چهار اندام حرکتی خود برای گام برداشتن و دویدن استفاده می‌کنند و چهارپا هستند. برخی جانوران نیز توانایی پرواز پیدا کرده‌اند. دست انسان، نسبت به پا اندام ضعیف‌تری است؛ اما توانایی چرخش زیادی دارد و به انسان اجازه می‌دهد به زاویه و فاصله‌های گوناگونی دست پیدا کند. دست‌های تخصص‌یافتهٔ انسان توانایی خوبی در چنگ زدن، گرفتن و دستکاری اجسام دارند.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ "Limb". medical-dictionary.thefreedictionary.com. Retrieved 16 June 2017.
- ↑ Sustaita, Diego; Pouydebat, Emmanuelle; Manzano, Adriana; Abdala, Virginia; Hertel, Fritz; Herrel, Anthony (2013). "Getting a grip on tetrapod grasping: form, function, and evolution". Biological Reviews (به انگلیسی). 88 (2): 380–405. doi:10.1111/brv.12010. ISSN 1469-185X.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Limb (anatomy)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ نوامبر ۲۰۱۹.
 | این یک مقالهٔ خرد کالبدشناسی انسان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |