بریج‌واتر هاوس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بریج‌واتر هاوس در سال ۱۸۹۶
تصویری از بریج‌واتر هاوس در یک اثرِ کنده‌کاری بر چوب در قرن نوزدهم میلادی

بریج‌واتر هاوس (انگلیسی: Bridgewater House) نام یک عمارت مسکونی اشرافی است که در خیابان کلیولند در محلهٔ سنت جیمزس لندن واقع شده و در زمرهٔ بناهای فهرست‌شده درجه اول جای دارد.[۱]

این عمارت در آغاز، «برک‌شر هاوس» نام داشته و حوالی سال ۱۶۲۷–۱۶۲۶ میلادی برای «تامس هاوارد» ساخته شد که فرزند دومِ اِرلِ سافک (سرپرست اصطبل سلطنتیِ ولیعهدِ وقت، چارلز یکم انگلستان) بود.[۲]

بریج‌واتر هاوس در جریان جنگ‌های داخلی انگلستان توسط نیروهای طرفدار حکومت پارلمانی اشغال شد و به عوان ساختمانِ سفارت پرتغال بکار گرفته شد. بعدها نامش به «کلیولند هاوس» تغییر یافت و مالکش «دوشسِ کلیولند، باربارا ویلرز»، تغییراتی در آن اعمال نمود و کمی بازسازی‌اش کرد و در سال ۱۷۰۰ میلادی، آنرا به اِرل سومِ بریج‌واتر «جان ایگرتون» فروخت که تا سال ۱۹۴۸ در مالکیت وی و ورثه‌اش بود.[۳]

طراحی مجدد این عمارت در سال ۱۸۴۰ توسط چارلز بری در سبک پلاتزو انجام شد و تکمیل آن تا سال ۱۸۵۴ به‌طول انجامید و در ساخت آن از نوعی خاگه‌سنگ آهکی استفاده شده است.

این ساختمان در جریان جنگ جهانی دوم دچار آسیب‌دیدگی و خالی از سکنه شد و برای مصارف اداری به‌کار رفت.[۱]

در سال ۱۹۸۱ میلادی، یک ثروتمند و غول کشتی‌رانی به نام «یانیس لاتسیس» این عمارت را خرید و آنرا بازسازی نمود[۴] که هنوز هم در مالکیت وی و خانواده‌اش قرار دارد.

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Images of England: Bridgewater House, Westminster". Historic England. Archived from the original on 15 March 2018. Retrieved 2008-08-22.
  2. Survey of London بایگانی‌شده در ۲۰۱۲-۱۰-۲۴ توسط Wayback Machine which has a full history.
  3. Survey
  4. "John Latsis". The Independent. London. 2003-04-18. Archived from the original on 25 May 2010. Retrieved 30 June 2017.