روعان
{{جعبه اطلاعات روستای ایران |نامرسمی=روعان |روینقشه=روعان |عرضجغرافیایی= |طولجغرافیایی= |تصویر= |اندازهتصویر= |برچسبتصویر= |استان=همدان |شهرستان=کبودرآهنگ |بخش= بخش مرکزیدهستان حاجیلو |دهستان=سبزدشت (کبودرآهنگ).حاجیلو |ناممحلی=روان،قیزیللی روعان |نامهایدیگر=قیزیل لی روعان |نامهایقدیمی=راوان،قیزیللی روعان |سالبنیاد=پیش از میلاد |جمعیت= ۵۸۰۰نفر |رشدجمعیت= |تراکمجمعیت= |زبان=ترکی آذربایجانی |مذهب=تشیّع اسلام |مساحت= |ارتفاع= |میانگیندما= |میانگینبارشسالانه= |شمارروزهاییخبندان= |کد آماری =۲۱۰۲۰۴ |رهآورد=انگور،سرکه،اگیردَک(نوعی نان محلی)،شیره،ساری یاغ،آبنبات مخصوص،انگشت پیچ،کماج،فتیر |پیششماره=۰۸۱ |وبگاه= |جملهخوشامد=به روستای روعان خوش آمدید.بیزیم کندیمیزه خوش گلیب سیز |پانویس= روعان روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان کبودراهنگ دهستان حاجیلو استان همدان میباشد. این روستا در ۴۵کیلومتری شهر همدان و در چهار راه مواصلاتی تهران.همدان.زنجان.قزوین قرار دارد. جاده ی بین المللی و مسیر ترانزیتی که از این روستا میگذرد به نام (اُوروس یولو) شهرت دارد چون این جاده در زمان جنگ جهانی اول توسط روسها ساخته شده است به همین نام نیز شهرت یافته است. تعداد زیادی از اهالی روعان(حدود۶۰۰خانوار)در اصفهان ساکن هستند. و درسال۱۳۶۹ درملکشهر اصفهان مسجدی به نام روعان بنا کرده اند که محل اجتماع همدانیهای مقیم اصفهان میباشد. به دلیل احداث نیروگاه برق مفتح در اراضی این روستا و خشکسالی حاصل از آن،اکثر اهالی به استان هایی چون تهران،اصفهان،قم و... مهاجرت کردند.اکنون جمعیت ثابت روستا ۵۸۰۰نفر میباشد که با درنظر گرفتن مهاجران بالغ بر۱۵۰۰۰تن خواهد شد. این روستا از نعمت آب،برق،گاز،تلفن،خانه بهداشت،مدرسه،مسجد،ورزشگاه و... برخوردار است. افراد تحصیل کرده زیادی در این روستا تربیت شده اند که اکنون در مقامات اجرایی مختلف مشغول به فعالیت هستند. از آثار قدیمی این روستا میتوان بقایای کلبه ی قوجا پیر(خواجه عبدالله) را نام برد که به دلیل پیدا شدن گنجهای زیادی در آن، روستای روعان به نام قیزیل لی روعان( یعنی روستای طلاخیز) شهرت یافت. همچنین تکه سنگ بزرگی در کوهای این روستا(قرمز داغ یا تخت داغ) وجود دارد که به نهنگ آغزی معروف است. این روستا پوشش گیاهی و جانوری متنوعی دارد که با بی توجهی مسئولین رو به انقراض است. جانورانی همچون: گرگ بُز قورد،کیپری یا گربه تیغی، قیزیل قارتال،بایقوش،روباه،گراز،خرس قهوه ای و... در طبیعت این روستا یافت میشود. همه ی اهالی روستا از نژاد ترک میباشند و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم میکنند. مذهب همه ی اهالی اسلام شیعی میباشد.
جمعیت
[ویرایش]این روستا در دهستان سبزدشت قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۷۳۰ نفر (۴۹۳ خانوار) بودهاست.[۱]
منابع
[ویرایش]- ↑ «درگاه ملی آمار > سرشماری عمومی نفوس و مسکن > نتایج سرشماری > جمعیت به تفکیک تقسیمات کشوری سال 1395». www.amar.org.ir. دریافتشده در ۲۰۱۸-۰۴-۰۷.