(Translated by https://www.hiragana.jp/)
شهرستان اسدآباد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

شهرستان اسدآباد

مختصات: ۳۴°۴۶′۰″ شمالی ۴۸°۷′۰″ شرقی / ۳۴٫۷۶۶۶۷°شمالی ۴۸٫۱۱۶۶۷°شرقی / 34.76667; 48.11667
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شهرستان اسدآباد
اطلاعات کلی
کشور ایران
استانهمدان
مرکز شهرستاناسدآباد
سایر شهرهااسدآباد، آجین و پالیز
بخش‌هامرکزی، پیرسلمان
سال تأسیس۱۳۶۹
نام‌های پیشینآدراپانا
اداره
فرماندارسلیمان نظری دوست
مردم
جمعیت۱۰۷٬۰۰۸ نفر[۱]
رشد جمعیت1.67
مذهبشیعه, الحق
جغرافیای طبیعی
مساحت۱۳۹۵ کیلومتر کیلومتر مربع
داده‌های دیگر
پیش‌شمارهٔ تلفن081331
وبگاهفرمانداری اسدآباد

شهرستان اسدآباد یکی از شهرستان‌های استان همدان ایران است که در غرب ایران و غرب همدان قرار گرفته است. شهر اسدآباد مرکز این شهرستان است. جمعیت این شهرستان ۱۰۷٬۰۰۶ نفر می‌باشد.[۱] این شهرستان دارای سه شهر به نام‌های اسدآباد ؛ آجین و پالیز می‌باشد[۲]. دانشگاه سید جمال الدین اسدآبادی[۳] به‌عنوان یکی از دانشگاه‌های وابسته به وزارت علوم فناوری و تحقیقات در این شهر می‌باشد.

از مشاهیر و چهره‌های ملی اسدآباد می‌توان به سیدجمال الدین اسدآبادی، قاضی عبدالجبار، استاد علی سجادی و علی بیرامی اشاره نمود.زبان اکثریت مردم این شهرستان کردی جنوبی می باشد و زبان های رایج دیگر در این شهر و حومه آن شامل فارسی،ترکی افشاری ،لری و لکی می‌باشد.

پیشینه تاریخی

[ویرایش]

تعدادی از ایل ترک زبان افشار و استاجلو در زمان سلجوقیان به این منطقه کوچ کردند و سپس نادر شاه افشار گروه دیگری از افشارها را به این منطقه وارد کرد به همین علت به اسدآباد افشار نیز معروف است.

اسدآباد شهری است که به فرمان سعدوقاص تقریباً در محل امروزی شهر بنام سعدآباد بنا شده که همین اسدآباد کنونی می‌باشد. این شهر زادگاه سید جمال‌الدین اسدآبادی است؛ و نخستین روستای این منطقه روستای معروف و دیدنی (پیرملو) است که دارای قدمتی بیش از ۵۶۰۰ سال است که در کتاب‌هایی نظیر جنگ ایران و توران ذکر شده‌است، زبان این روستا کاملاً کردی اصیل است،

مردم

[ویرایش]

زبان مردم شهرستان اسدآباد فارسی [۴]٬ کردی[۵] و ترکی و لری است.[۶] در محدودهٔ این شهرستان روستاهای همجواری هستند که متعلق به دو گروه زبانی متفاوت می‌باشند.

تقسیمات کشوری

[ویرایش]

از سال ۱۳۸۸ شهرستان اسدآباد به دو بخش مرکزی و بخش پیرسلمان تقسیم شده‌است که به ترتیب مراکز این دو بخش اسدآباد و آجین می باشند


جاذبه‌های گردشگری

[ویرایش]

در اسدآباد حدود ۱۱۰ جاذبهٔ گردشگری وجود دارد که ۵۲ عدد آن در آثار ملی و حتی جهانی ثبت شده‌است که بعضی از آنها حدود ۶ تا ۷ هزار سال قدمت دارند. جاذبه‌های گردشگری اسدآباد عبارتند از: کتیبه آقاجان بلاغی، حمام گلستان، بنای یادبود سیدجمال الدین اسدآبادی، مسجد سلطانی (مسجد جامع)، پل شکسته خسروآباد، روستای ملهمدره، دربند، درهٔ خنداب، بهمن دره، گردنهٔ اسدآباد، پارک جنگلی، آب انبار شاه عباس و تالاب پیر سلیمان.[۷] حمام گلستان در محله «در کاروانسرا» واقع شده‌است. زمان ورود به حمام با فضایی ۶ ضلعی که سقفی گنبدی شکل دارد مواجه می‌شوید. قبل از حمام رخت کنی هشت ضلعی وجود دارد که به آن «سربینه» می‌گویند. در این حمام حوضچه‌هایی با آب سرد و گرم وجود داشته‌است. در بنای این حمام آجر، گچ و مرمر به کار رفته‌است. به احتمال زیاد ساخت این حمام به دوره صفویه بر می‌گردد.

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ «پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران-آمار سال ۱۳۹۵» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۳ ژوئیه ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۳. خطای یادکرد: برچسب <ref> نامعتبر؛ نام «آمار» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  2. «اسدآباد همدان». اسدآباد | همدان. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۷-۲۳.[پیوند مرده]
  3. http://www.sjau.ac.ir/
  4. «معرفی شهرستان اسدآباد».
  5. «اهالی موسیان در ایلام». DW.COM. ۲۰۱۷-۰۹-۰۲. دریافت‌شده در ۲۰۱۷-۰۹-۰۲.
  6. [/index=2490 «همدان را بهتر بشناسیم»] مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). روستانت. دریافت‌شده در ۱۹ آبان ١٣٩٢.
  7. در اسدآباد پیر سلیمان گفته می‌شود.