عاموس
عاموس (به عبری:עָמוֹס به معنی "یار") یکی از دوازده پیامبر کوچک در عهد عتیق و نویسنده کتاب عاموس بود. عاموس در تقوع یهودا بین بیت‌لحم و اورشلیم زاده شد. او دو سال قبل از وقوع زمین‌لرزه، در دوران سلطنت یربعام دوم بر قبایل اسرائیل و سلطنت عزیا بر یهودیه به پیامبری رسید.[۱] آغاز پیامبری او را در سال ۷۶۳ قبل از میلاد دانسته‌اند؛ و بنا به روایات پیش از آن چوپانی می‌کرده، گله‌ها را می‌چرانیده و انجیر مصری می‌فروخته است.[۲] عاموس در بیت‌ئیل عبادت‌گاه مذهبی بنی‌اسرائیل خدمت می‌کرد. او بعدها به دسیسه در مقابل یربعام متهم شد و امصیا، کاهن اعظم یهود او را تهدید کرد.[۳] عاموس داوری امت‌های ارام، فلسطین، صور، ادوم، عمون، موآب، یهودا و اسرائیل را اعلام کرد.[۴] و بت پرستی، تجمل‌پرستی، گناه و رشوه‌خواری را محکوم نمود.[۵] عاموس پس از انجام مأموریتش به یهودیه بازگشت و در همانجا درگذشت.
جستارهای وابسته
[ویرایش]پانویس
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- کتاب مقدس عهد عتیق و عهد جدید، ترجمه فاضل خان همدانی، ویلیام گلن، هنری مرتن، تهران: اساطیر، ۱۳۷۹، شابک ۹۶۴−۳۳۱−۰۶۸-X
- یاردون سیز (۱۳۸۰)، دانشنامه کتاب مقدس، ترجمهٔ بهرام محمدیان، تهران: روز نو، ص. ۱۹۱۲
- جیمز هاکس (۱۳۷۵)، قاموس کتاب مقدس، ترجمهٔ عبدالله شیبانی، تهران: اساطیر، ص. ۱۱۴
