نیهونیم

نیهونیوم، ₁₁₃Nh
نیهونیوم
تلفظ	‎/nɪˈhoʊniəm/‎ (ni-HOH-nee-əm)
ظاهر	نامعلوم
عدد جرمی	286 (پایدارترین ایزوتوپ)
نیهونیوم در جدول تناوبی
	کوپرنیسیم ← نیهونیوم → فلروویوم
عدد اتمی (Z)	113
گروه	گروه ۱۳ (گروه بور)
دوره	دوره 7
بلوک	بلوک-p
دسته	Unknown chemical properties
آرایش الکترونی	[Rn] 5f14 6d10 7s2 7p1 (predicted)
لایه الکترونی	2, 8, 18, 32, 32, 18, 3
ویژگی‌های فیزیکی
فاز در STP	unknown phase
ویژگی‌های اتمی
عدد اکسایش	(−1), (+1), (+3), (+5) (predicted)
شعاع کووالانسی	pm
دیگر ویژگی ها
شماره ثبت سی‌ای‌اس	54084-70-7
ایزوتوپ‌های نیهونیوم
	نمایش; بحث; ویرایش; \| منابع

نیهونیوم (به انگلیسی: Nihonium) نام رسمی برای عنصری شیمیایی با نماد Nh و عدد اتم ۱۱۳ است که در واکنش‌های هسته‌ای بدست می‌آید. اولین بار از واپاشی اون‌اون‌پنتیوم به دست آمد. تاکنون فقط هشت اتم از این عنصر دیده شده‌است. این اتم برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ میلادی در دوبنا، روسیه، توسط مؤسسه مشترک تحقیقات اتمی ساخته شد.

طبق محاسبات انجام شده، این اتم به اتم‌های هم ستون خود که شامل بور، آلومینیم، گالیم، ایندیم و تالیم می‌شود، شباهت‌های ساختاری دارد هرچند در عین حال نشان داده شده‌است که تفاوت‌های بزرگ و مختلفی با آن‌ها دارد.

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (eds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 978-1-4020-3555-5.
↑ خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام BFricke وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
↑ Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements". In Barysz, Maria; Ishikawa, Yasuyuki (eds.). Relativistic Methods for Chemists. Springer. pp. 63–67. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. ISBN 978-1-4020-9974-8.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ununtrium». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۵.
https://www.degruyter.com/document/doi/10.1515/pac-2015-0502/html

پیوند به بیرون

[Haire-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (eds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, The Netherlands: Springer Science+Business Media. ISBN 978-1-4020-3555-5.

[BFricke-2] خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام BFricke وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).

[Thayer_pp63-67-3] Thayer, John S. (2010). "Relativistic Effects and the Chemistry of the Heavier Main Group Elements". In Barysz, Maria; Ishikawa, Yasuyuki (eds.). Relativistic Methods for Chemists. Springer. pp. 63–67. doi:10.1007/978-1-4020-9975-5_2. ISBN 978-1-4020-9974-8.

[۱]

[۲]

[۳]