سلطنت‌طلبی در ایران
پادشاهی‌خواهی ایرانی پشتیبانی از بازیابی پادشاهی در ایران است که در پی انقلاب ۱۳۵۷ منسوخ شده است.
حزب‌های پادشاهی خواه
[ویرایش]فعالیت حزب‌ها و سازمان‌های سلطنت طلب قانوناً در جمهوری اسلامی ایران ممنوع است. اما حزب پان ایرانیست به عنوان یک حزب طرفدار سلطنت خاندان پهلوی در ایران فعالیت دارد. اگرچه فعالیتهای حزبی این مجموعه به شدت محدود بوده و در عمل ممکن به فعالیت علنی نیست. با این حال، سلطنت طلب‌ها همچنان در لس آنجلس فعال هستند و با سازمان‌ها و احزاب خود در اروپا مانند سازمان آزادگان، حزب مشروطه ایران و حزب رستاخیز ارتباط برقرار می‌کنند.
احزابی مانند سازمان آزادگان، حزب مشروطه ایران، حزب رستاخیز و انجمن پادشاهی ایران، حزب پان ایرانیست، حزب ایران نوین به‌طور خاص خواستار بازگشت دودمان پهلوی به سلطنت هستند.
- بیشتر احزاب سیاسی پادشاهی خواه ایرانی، بر هویت ایرانی تأکید دارند و در این حیث شباهت‌های زیادی با احزاب دست راستی در اروپا دارند که همه احزاب چپ‌گرا را خائن می‌دانند و بیشتر احزاب لیبرال (میانه) و دموکرات مسیحی (راست میانه) و احزاب سوسیال دموکرات و سبز ها (چپ میانه) که به جریان اصلی سیاست مربوط هستند را گلوبالیست خوانده و آنها را مردود می‌دانند و این ایده همانند ایده احزابی که خود را ضد وضعیت موجود در دهه ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ می‌دانستند هستند. احزاب پادشاهی خواه در بسیاری موارد دارای اندیشه‌های ضد وضعیت موجود، همراه با جنبش‌های ضد جهانی سازی، اندیشه‌های ضدسرمایه‌داری و گاهی آشکاراً در حال غرب ستیزی و انتقاد از دموکراسی آنها هستند
ولیعهد سابق ایران، رضا پهلوی، در مصاحبه ای گفته که صرفاً مدافع قاطع احیای دودمان پهلوی نیست و بهتر است خود ایرانی‌ها در یک رفراندوم تصمیم بگیرند که آیا خواستار بازگشت مجدد سلطنت پهلوی هستند یا خیر.[۱]
حزب‌های سیاسی پادشاهی خواه
[ویرایش]- حزب مشروطه ایران
- انجمن پادشاهی ایران
- شورای ملی ایران
- حزب پان ایرانیست
- فرشگرد
- حزب رستاخیز
- سازمان آزادگان