(Translated by https://www.hiragana.jp/)
آداب‌دانی - ویکی‌واژه پرش به محتوا

آداب‌دانی

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /آداب/دانی/

حاصل مصدر

[ویرایش]

آداب‌دانی

  1. وضع و حالت آداب‌دان؛ آشنایی با آداب.
    دوستی را ظاهراّ نمونه آداب‌دانی می‌شمرده‌اند. «زرین‌کوب»

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن