آسودگی
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آسودِگی/
حاصل مصدر
[ویرایش]
آسودگی
- آسوده بودن، راحتی خیال، رفع خستگی کردن، راحت، استراحت. فراغ بال.
- یک لقمه نان گیر بیاوری و به آسودگی و بی‌درد سری بخوری. «جمال‌زاده
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن