طبل
(طَ)
فارسی
[ویرایش]ریشه‌شناسی
[ویرایش]- پهلوی
اسم
[ویرایش]- یکی از آلات ضربی و رزمی و آن عبارت است از استوانه‌ای که در دو طرف آن پوست کشیده شده
- دکتر کزازی اعتقاد دارد واژه ی طبل ریختی تازیکانه که ستاک تبیر ستانده شده و در این مورد می نویسد " ( ( تبیره به معنی کوس بزرگ است و ریخت پهلوی آن می بایست تپیرگ tāpīrag می بوده است . " هـ " یا " گ " در آن پساوند است و ستاگ واژه تبیر یا تپیر . به گمان، " طبل " ریختی است تازیکانه که از این ستاگ ستانده شده است . ) ) ( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 317. )
استعاره
[ویرایش]دُهل (یک رویه و دو رویه)
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
اسم
[ویرایش]- طبل
برگردان‌ها
[ویرایش]- ایتالیایی
اسم
[ویرایش]اسم
[ویرایش]- انگلیسی
- tympany