نس

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• نص

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /نَس/

اسم

نس

1. نس در گویش بهاری همان نحس در زبان فارسی است.

   آنچه در قرآن‌کریم نص شناخته شده در واقع به معنی نحس و بدشگون است نه صریح و آشکار.

ریشه شناسی ۲

نِس

1. نِسْ در گویش گنابادی یعنی نیست، تمام شده است، وجود ندارد.
2. پوز، گرداگرد دهان.

واژه‌های مشتق شده

• نسارا
• نسناس

منابع

• فرهنگ لغت معین