juhlija
Ulkoasu
Suomi
[muokkaa]Substantiivi
[muokkaa]juhlija (12)
- henkilö, joka juhlii
- juhlijat kokoontuivat saliin
Ääntäminen
[muokkaa]- IPA: /ˈjuhlijɑ/
- tavutus: juh‧li‧ja
Taivutus
[muokkaa]Taivutus | ||
---|---|---|
sijamuoto | yksikkö | monikko |
kieliopilliset sijamuodot | ||
nominatiivi | juhlija | juhlijat |
genetiivi | juhlijan | juhlijoiden juhlijoitten (juhlijain) |
partitiivi | juhlijaa | juhlijoita |
akkusatiivi | juhlija; juhlijan |
juhlijat |
sisäpaikallissijat | ||
inessiivi | juhlijassa | juhlijoissa |
elatiivi | juhlijasta | juhlijoista |
illatiivi | juhlijaan | juhlijoihin |
ulkopaikallissijat | ||
adessiivi | juhlijalla | juhlijoilla |
ablatiivi | juhlijalta | juhlijoilta |
allatiivi | juhlijalle | juhlijoille |
muut sijamuodot | ||
essiivi | juhlijana | juhlijoina |
translatiivi | juhlijaksi | juhlijoiksi |
abessiivi | juhlijatta | juhlijoitta |
instruktiivi | – | juhlijoin |
komitatiivi | – | juhlijoine- + omistusliite |
vartalot | ||
vokaalivartalo | juhlija- | |
heikko vartalo | - | |
vahva vartalo | - | |
konsonantti- vartalo |
- |
Etymologia
[muokkaa]johdettu verbistä juhlia
Aiheesta muualla
[muokkaa]- juhlija Kielitoimiston sanakirjassa