(Translated by https://www.hiragana.jp/)
bastard — Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Voir aussi : Bastard

Étymologie

modifier
Dérivé de bast (« union illégitime, bâtardise »), avec le suffixe -ard.

Adjectif

modifier
Nombre Cas Masculin Féminin Neutre
Singulier Sujet bastards bastarde bastard
Régime bastard
Pluriel Sujet bastard bastardes
Régime bastards

bastard *\Prononciation ?\

  1. Bâtard, né de parents qui ne sont pas mariés.

Nom commun

modifier
Nombre Cas Masculin Féminin Neutre
Singulier Sujet bastards bastarde
Régime bastard
Pluriel Sujet bastard bastardes
Régime bastards

bastard *\Prononciation ?\

  1. Bâtard.

Références

modifier
 

Étymologie

modifier
De l’ancien français bastard.

Nom commun

modifier

bastard *\Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : bastarda)

  1. Bâtard.

Références

modifier

Étymologie

modifier
De l’ancien français bastard.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
bastard
\ˈbæs.tɚd\
ou \ˈbɑːs.təd\
bastards
\ˈbæs.tɚdz\
ou \ˈbɑːs.tədz\

bastard \ˈbæs.tɚd\ (États-Unis), \ˈbɑːs.təd\ (Royaume-Uni)

  1. Bâtard.

Adjectif

modifier

bastard \ˈbæs.tɚd\ (États-Unis), \ˈbɑːs.təd\ (Royaume-Uni)

  1. Bâtard.

Dérivés

modifier

Interjection

modifier

bastard \ˈbæs.tɚd\ (États-Unis), \ˈbɑːs.təd\ (Royaume-Uni)

  1. Putain ! Merde !

Prononciation

modifier

Étymologie

modifier
Du moyen breton bastart[1][2].

Nom commun

modifier
Mutation Singulier Pluriel 1 Pluriel 2 Pluriel 3
Non muté bastard bastarded besterd bastardion
Adoucissante vastard vastarded vesterd vastardion
Durcissante pastard pastarded pesterd pastardion

bastard \ˈbastart\ masculin (pour une femme, on dit : bastardez)

  1. Bâtard.
    • […], ha koulskoude, ped gwech n’o devoa ket klevet o mibien o youc’hal war-lerc’h ar pôtr :
      —Bilzig ! Bilzig ! bastard !…
      — (Fañch al Lae, Bilzig, Ad. Le Goaziou, leorier, Kemper, 1925, page 58)
      […], et pourtant, combien de fois n’avaient-elles pas entendu leurs fils crier sur le garçon :
      —Bilzig ! Bilzig ! bâtard !…
    • Bastard born, te a zo prest da aberzhiñ da lagad mat ha da reiñ da grocʼhen da doullañ evit ma vo sevenet en dro-mañ ar reveulzi a lakaio an heol da barañ war ur bed madelezhusocʼh da holl vesterd ar vuhez. — (Abeozen, Pircʼhirin Kala-Goañv, Al Liamm, 1986, page 177)
      Bâtard borgne, tu es prêt à sacrifier ton œil valide et à te faire trouer la peau pour que cette fois soit réalisée la révolution qui fera briller le soleil sur un monde plus bienveillant envers tous les bâtards de la vie.

Dérivés

modifier

Références

modifier
  1. Jehan LagadeucCatholicon, Tréguier, 1499
  2. Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 96a

Étymologie

modifier
→ voir bastard en ancien français.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
bastard bastards
\Prononciation ?\

bastard

  1. Bâtard.
    • CHAP. I. Interpretation du nom de Baſtard, & diffinition du droit de Baſtardiſe. ibid, […]
      V. Les baſtards peuuent demander alimens à leurs pere & mere naturels, ou à leurs heritiers, toutesfois ils ne peuuent demander de legitime és biens de leur pere naturel, & comme la legitime eſt pratiquée au pays couſtumier de France.
      — (Jean Bacquet, Les œuvres de Maistre Jean Bacquet, Pierre Bienfaict, 1664, page 7)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Étymologie

modifier
Du latin médiéval bastardus.

Adjectif

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Masculin bastard
\basˈtaɾ\
bastards
\basˈtaɾs\
Féminin bastarda
\basˈtaɾðo̞\
bastardas
\basˈtaɾðo̞s\

bastard \basˈtaɾ\ masculin (graphie normalisée)

  1. Bâtard.

Dérivés

modifier

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
bastard
\basˈtaɾ\
bastards
\basˈtaɾs\

bastard \basˈtaɾ\ (graphie normalisée) (pour une femme, on dit : bastarda)

  1. Bâtard.

Dérivés

modifier

Prononciation

modifier
  • France (Béarn) : écouter « bastard [basˈtaɾ] »

Références

modifier

Étymologie

modifier
De l’allemand Bastard.

Nom commun

modifier
Cas Singulier Pluriel
Nominatif bastard bastardi
ou bastardové
Génitif bastarda bastardů
Datif bastardovi bastardům
Accusatif bastarda bastardy
Vocatif bastarde bastardi
ou bastardové
Locatif bastardovi bastardech
Instrumental bastardem bastardy

bastard \Prononciation ?\ masculin animé

  1. Bâtard. Note : s'emploie comme injure ou comme terme de généalogie nobiliaire (ailleurs : parchant).
    • Roku 1049 se v Eu Vilém oženil s Matildou, dcerou hraběte Baldvina V. Flanderského. K uzavření tohoto manželství se váže jistá příhoda o tom, že Vilém nejprve musel Matildu zbít, protože se odmítala vdát za bastarda, potom však souhlasila.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Voir aussi

modifier
  • bastard sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)