(Translated by https://www.hiragana.jp/)
klap — Wiktionnaire, le dictionnaire libre

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

klap \Prononciation ?\

  1. Frapper, heurter.

Anagrammes

modifier

Étymologie

modifier
D’origine onomatopéique.

Interjection

modifier

klap \klɑp\

  1. Clac.

Nom commun

modifier

klap \klɑp\ masculin

  1. Coup sec, bruit.
    • (Sens figuré) De klap op de vuurpijl.
      Le bouquet (comme au feu d’artifice).
    • Als klap op de vuurpijl.
      Pour couronner le tout.
  2. (Sens figuré) Choc.
    • Dat ongeluk viel als een klap.
      Cet accident fut un choc.
  3. Claque, coup, gifle.
  4. (Technique) Abattant, rabat.

Forme de verbe

modifier

klap \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier du présent de klappen.

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 99,1 % des Flamands,
  • 100,0 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier
  • (Région à préciser) : écouter « klap [klɑp] »

Anagrammes

modifier

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]