(Translated by https://www.hiragana.jp/)
spel — Wiktionnaire, le dictionnaire libre

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier
Nombre Singulier Pluriel
Nom spel spelen
spellen
Diminutif spelletje spelletjes

spel \Prononciation ?\ neutre (pluriel : spellen \ˈspɛlən\)

  1. Jeu.
    • de kinderen zaten midden in een spel
      les enfants étaient au beau milieu d’un jeu
    • een spel van kat en muis spelen
      jouer avec quelqu’un comme un chat avec une souris
    • buiten spel blijven
      rester sur la touche
    • in het spel zijn
      être en jeu
    • de hand mee in het spel hebben
      avoir voix au chapitre
    • er is een vergissing in het spel
      il y a (un) malentendu
    • alles op het spel zetten
      risquer le tout pour le tout
    • uw toekomst staat op het spel
      il y va de votre avenir
    • vrij spel hebben
      avoir les coudées franches

Apparentés étymologiques

modifier

Dérivés

modifier

Taux de reconnaissance

modifier
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 100,0 % des Flamands,
  • 99,4 % des Néerlandais.

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Voir aussi

modifier
  • spel sur l’encyclopédie Wikipédia (en néerlandais)  

Références

modifier
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]

Nom commun

modifier
Neutre Indéfini Défini
Singulier spel spelet
Pluriel spel spelen

spel \Prononciation ?\ neutre

  1. Jeu.

Dérivés

modifier


Prononciation

modifier

Prononciation manquante. (Ajouter)

Voir aussi

modifier
  • spel sur l’encyclopédie Wikipédia (en suédois)  

Étymologie

modifier
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

modifier

spel neutre

  1. Récit, légende, déclaration.

Références

modifier
  • Rudolf Schützeichel, Althochdeutsches Wörterbuch, Max Niemeyer Verlag, Tübingen, 1989, 4e édition revue