(Translated by https://www.hiragana.jp/)
steek — Wiktionnaire, le dictionnaire libre Aller au contenu

steek

Définition, traduction, prononciation, anagramme et synonyme sur le dictionnaire libre Wiktionnaire.
Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

steek \Prononciation ?\

  1. Appliquer, mettre, poser.
Déverbal de steken « piquer ».
Nombre Singulier Pluriel
Nom steek steken
Diminutif steekje steekjes

steek \Prononciation ?\ masculin

  1. Coup.
    • Iemand een steek toebrengen met een mes.
      Assener un coup à quelqu’un avec un couteau.
  2. Piqûre, morsure.
    • Een steek van een insect.
      Une piqûre d’insecte.
  3. Élancement, point.
    • Een steek in de zij.
      Un point de côté.
  4. (Sens figuré) Pointe.
    • Iemand een steek onder water geven.
      Lancer une pointe à quelqu’un, jeter une pierre dans le jardin de quelqu’un.
  5. (Couture) Point ou maille.
    • Een steek laten vallen/oprapen.
      Laisser tomber/ramasser une maille.
    • (Sens figuré) Een steek laten vallen.
      Faire une erreur.
    • (Sens figuré) Geen steek uitvoeren.
      Ne rien foutre.
    • (Sens figuré) Iemand in de steek laten.
      Abandonner / plaquer quelqu’un.
  6. (Technologie) Pas.
    • De steek van een radderwerk.
      Le pas d’un engrenage.
  7. chapeau à corne
coup
piqûre
élancement
pointe
maille
pas

steek \Prononciation ?\

  1. Première personne du singulier de l’indicatif présent de steken.
  2. Impératif de steken.

Taux de reconnaissance

[modifier le wikicode]
En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 98,7 % des Flamands,
  • 99,7 % des Néerlandais.

Prononciation

[modifier le wikicode]

Références

[modifier le wikicode]
  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]