(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Fenus en Adoanis - Wikipedy Springe nei ynhâld

Fenus en Adoanis

Ut Wikipedy
Fenus en Andoanis
algemiene gegevens
oarspr. titel Venus and Adonis
auteur William Shakespeare
taal Ingelsk
foarm poëzij
sjenre gedicht
skreaun 1592-93
1e publikaasje 1593, Londen
oersetting nei it Frysk
Fryske titel Venus en Adonis
publikaasje 1976, Drachten
útjouwer Fryske Shakespeare Stifting
oersetter Douwe Kalma

Fenus en Adoanis, yn it oarspronklike Ingelsk: Venus and Adonis, is in lang gedicht fan 'e wiidferneamde Ingelske skriuwer en dichter William Shakespeare, dat skreaun is yn 1592-1593. It is basearre op in passaazje út 'e Metamorphoses fan 'e Romeinske skriuwer Ovidius. It gedicht is in yngewikkeld, mozaysk wurk dat in allegeduerigen ferskowende toan en in hieltyd ferspringend perspektyf brûkt om kontrastearjende mienings oer it aard fan 'e leafde te jaan. It waard foar it earst publisearre yn 1593; oant 1640 waard it fyftjin kear werútjûn, wat it ta ien fan 'e grutte artistyk-finansjele súksessen fan syn tiid makket. De Fryske oersetting fan Douwe Kalma ferskynde yn 1976.

Yn 1593 hie Shakespeare wierskynlik de earste fiif of seis fan syn toanielstikken skreaun en begûn er bekend te reitsjen. Dat jiers, lykwols, waard Londen troffen troch de útbraak fan 'e pest. Om 'e fersprieding fan 'e sykte safolle mooglik foar te kommen, sleaten de autoriteiten alle publike gelegenheden, wêrûnder ek de skouboargen. Shakespeare griep dy tiid fan twongen linzens oan om poëzij te skriuwen, wêrûnder De Rôf fan Lukresia en Fenus en Adoanis. Hy droech it wurk op oan 'e greve fan Southampton, en hoewol't dy doedestiden sels ek finansjeel yn swierwaar ferkearde, is it mooglik dat sa'n opdracht de grutte toanielskriuwer dochs gjin wynaaien lein hat.

As de kreaze jongeling Adoanis (yn lettere myten weromkearend as de god fan 'e skientme en it begear) risselwearret om op jacht te gean, wurdt er tsjinholden troch Fenus, de goadinne fan 'e leafde, dy't him efteroer triuwt om seksuële omgong mei him te hawwen. Hoewol't it him net in protte skele kin, bepraat Fenus him om har te tútsjen. Adoanis fynt himsels te jong foar har en soe eins folle leaver op jacht gean wolle. It gedicht befettet nei alle gedachten Shakespeare syn meast útsprutsen omskriuwing fan seks. Koart nei't se útinoar geane, komt Adoanis om by in "jachtûngemak".

Fenus en Adoanis, in skilderij fan Titiaan, út 1554 (yn it Prado te Madrid.

Yn 'e ferzje út Boek 10 fan Ovidius syn Metamorphoses, dêr't Shakespeare him op basearre, wurdt ferteld hoe't de kreaze Adoanis ta minner nommen wurdt troch de goadinne Fenus. Se bliuwe lange tiden yn inoars selskip en geane tegearre op jacht. Fenus warskôget Adoanis om net op gefaarlike bisten te jeien, mar hy slacht har warskôging yn 'e wyn en wurdt deade as er in everswyn tenei komt. Shakespeare syn wichtichste ynnovaasje wie om Adoanis Fenus har avânses ôfstegerje te litten, wat makket dat syn lettere dea ûnder de jacht liket op har wraak.

Fryske oersetting

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

Venus and Adonis waard ûnder de titel Venus en Adonis yn it Frysk oerset troch Douwe Kalma. Yn 1976 waard it publisearre troch de Fryske Shakespeare Stifting te Drachten, as ûnderdiel fan harren omnibusútjefte Shakespeare's Wurk Dl. VIII, yn 'e mande mei de fertalings fan 'e oare Shakespeariaanske poëzij en fan guon Shakespeariaanske trageedzjes.

Keppelings om utens

[bewurkje seksje | boarne bewurkje]

(in) Fenus en Adoanis op 'e site fan Project Gutenberg

Boarnen, noaten en referinsjes

[boarne bewurkje]
Boarnen, noaten en/as referinsjes:
  • Shakespeare, William, Shakespeare's Wurk Dl. VIII: Coriolanus, Pericles, Cymbeline, Venis en Adonis, De Rôf fan Lucretia, Sonnetten en Fersen, Drachten, 1976 (Fryske Shakespeare Stifting), gjin ISBN.

sekundêre literatuer:

  • Caldecott, Harry Stratford, Our English Homer; or, the Bacon-Shakespeare Controversy, Johannesburg, 1895 (Johannesburg Times).
  • Gurr, Andrew, The Shakespearean Stage: 1574-1642, Cambridge, 1992.
  • Halliday, F. E., A Shakespeare Companion: 1564-1964, 1964 (Penguin).
wurken fan Shakespeare
Shakespeariaanske trageedzjes
Antonius en Kleopatra | Hamlet | Julius Caesar | Kening Lear | Koriolanus | Macbeth | Otello | Romeo en Julia | Symbelinus | Timon fan Atene | Titus Androanikus | Troilus en Kressida
Shakespeariaanske histoaryske stikken
1 Hindrik IV | 2 Hindrik IV | Hindrik V | 1 Hindrik VI | 2 Hindrik VI | 3 Hindrik VI | Hindrik VIII | Kening Jan | Richard II | Richard III
Shakespeariaanske komeedzjes
Ein Goed, Alles Goed | De Fekke Nuet | De Fleurige Wyfkes | Folle Spul om Neat | Kardenio (ferlern gien) | De Keapman fan Feneesje | In Komeedzje Fol Fersinnen | Leafde's Lêst Al Leanne (ferlern gien) | Leafde's Lêst Net Leanne | Lyk om Lyk | In Midsimmernachtdream | Nei Jim Beleavjen | Perikles, Prins fan Tyrus | Symbelinus | De Stoarm | Trijekeningejûn | De Twa Aadlike Neven | De Twa Eallju fan Verona | It Winterjûnsteltsje
Shakespeariaanske poëzij
De Feniks en de Toartel | Fenus en Adoanis | De Hertstochtlike Pylger (foar in diel) | De Klaachsang fan in Minneresse | De Rôf fan Lukresia | Sonnetten (1 • 17 • 18)
Shakespeariaanske apokrifa
gedichtenIn Begraffenistreurdicht | De Hertstochtlike Pylger (foar in diel) | Oan de Keninginne | Sil Ik Stjerre | toanielstikkenArden fan Faversham | De Berte fan Merlyn | Edmund Izerkant | Edwert III | De Ferlerne Soan fan Londen | De Fleurige Duvel fan Edmonton | Hear Thomas Cromwell | John Oldcastle | Lokrinus | Musedoarus | Oer-Hamlet (ferlern gien) | De Puriteinske | Thomas More | Tomas fan Woodstock | In Trageedzje yn Yorkshire | Tsjeppe Em, de Moolnersdochter fan Manchester | De Twadde Trageedzje fan de Faam
oare ûnderwerpen oangeande Shakespeare
Mary Arden | Double Falsehood | First Folio | Fryske Shakespeare Stifting | Anne Hathaway | Teatse Eeltsje Holtrop | Douwe Kalma | King's Men | Lord Chamberlain's Men | Hamnet Shakespeare | John Shakespeare | Judith Shakespeare | Susanna Shakespeare | Shakespeare in Love | Shakespeariaansk auteurskipsdebat | Stationers' Register | Stratford-upon-Avon | Tryater