Infante, infanta
Infante é un título de nobreza, situado por debaixo do de príncipe. Este título recíbeno todos os fillos lexítimos do rei ou a raíña de Portugal e España (e doutras monarquías peninsulares como Aragón, León ou Navarra), que non son herdeiros da coroa.[1]
O feminino de infante é infanta.[1]
.svg) | |
| Emperador e Emperatriz | |
| Rei e Raíña | |
| Príncipe e Princesa | |
| Infante e Infanta | |
| Arquiduque e Arquiduquesa | |
| Gran Duque e Gran Duquesa | |
| Duque e Duquesa | |
| Marqués e Marquesa | |
| Conde e Condesa | |
| Vizconde e Vizcondesa | |
| Barón e Baronesa | |
| Señor e Señora | |
| Cabaleiro e Dama |
Etimoloxía
editarO termo infante deriva do latín infans, infantis, 'o que non fala'.[2] Esta palabra está composta polo prefixo in-, de negación, e polo participio presente do verbo fāri, 'falar'.[3][4] Así empezou a referirse aos nenos pequenos cando aínda non aprenderan a falar.
Monarquías peninsulares
editarNas monarquías da Península Ibérica o herdeiro da coroa é o único fillo do rei, ou a raíña, que recibe o título de príncipe, sendo en España (e antes, no Reino de Castela), o príncipe de Asturias; en Portugal, o príncipe real de Portugal, salvo o herdeiro presunto que recibe o título de príncipe da Beira; en Aragón, o príncipe de Xirona e en Navarra, o príncipe de Viana).
En España e Portugal, tamén reciben o nome de infante os parentes do rei que por graza real obteñen o título de infante ou infanta.[2] Por exemplo, este título foille concedido a Carlos de Borbón-Dúas Sicilias, duque de Calabria, rei titular das Dúas Sicilias (Carlos I) polo seu primo o rei Juan Carlos I. Ou en Portugal, á S. Excª o senhor D. João da Bemposta, fillo de S.A. o infante D. Francisco de Bragança, Duque de Beja e neto lexítimo do rei D. Pedro II.
Tratamento
editarEn España os infantes reciben o tratamento de Súa Alteza Real (S.A.R.), mentres que en Portugal soamente o de Súa Alteza (S.A.).
Un infante portugués e os seus fillos (mais non os dunha infanta), ten asociado o tratamento de senhor e de Dom, se non foren eles mesmos criados como infantes.
En Francia
editarNo caso da coroa de Francia, os fillos menores dos reis eran titulados como Enfants de France (Infantes de Francia) ou Fils de France (Fillos de Francia). Os fillos destes recibían o tratamento de Petits-Fils de France (Netos de Francia), na súa calidade de netos do rei por liña paterna exclusivamente.
Outros usos
editarEn varios países o termo infante é unha denominación legal relativa aos menores de idade que inclúe os nenos de cero a cinco anos.[2]
O substantivo infante, no exército, refírese a un soldado de infantaría.[5]
Infantas nas artes
editar- Las Meninas, cadro de Diego Velázquez (1656).
- O aniversario da infanta, novela de Oscar Wilde (1889).
- Au jardin de l'infante, Albert Samain (1911).
- Pavane pour une infante défunte
- peza para piano de Maurice Ravel (1899), e
- novela de Jean de La Varende (1946).
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Mattoso, José (2006): Dom Afonso Henriques. Lisboa: Círculo de Leitores e Centro de Estudos dos Povos e Culturas de Expressão Portuguesa da Universidade Católica Portuguesa. Colecção Reis de Portugal. ISBN 978-972-42-3867-8.
- Velde, François (30 de decembro de 2004). The style of Infante / Infanta de España Arquivado 05 de setembro de 2017 en Wayback Machine. (en inglés)
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- The style of Infante / Infanta de España Arquivado 05 de setembro de 2017 en Wayback Machine. (en inglés)