Émile Bernard
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde agosto de 2019.) |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (fr) Émile Henri Bernard 28 de abril de 1868 Lille, Francia |
Morte | 16 de abril de 1941 (72 anos) París, Francia |
Lugar de sepultura | Cimetière parisien de Pantin (pt) |
Datos persoais | |
Residencia | Hôtel Le Charron (en) (1926–) |
País de nacionalidade | Francia |
Educación | Academia Julian (pt) |
Actividade | |
Lugar de traballo | París (1903–1910) Exipto (1893–1903) París (1884–1885) Volendam Laren (pt) |
Ocupación | pintor , fotógrafo , escultor , gravador , ilustrador , poeta , escritor , acuarelista |
Período de actividade | 1884 - 1941 |
Xénero artístico | Retrato, Arte de paisaxes, pintura relixiosa, nudez na arte, paisagem de cidade (pt) , pintura de xénero e pintura mitolóxica |
Movemento | Escola de Pont-Aven, Nabis, Puntillismo, Cloisonnisme (pt) , Orientalismo, sintetismo (pt) e Simbolismo |
Profesores | Fernand Cormon (pt) |
Alumnos | Sever Burada (pt) e Pierre Daura (pt) |
Lingua | Lingua francesa |
Representante | Artists Rights Society |
Participou en | |
The Volpini Exhibition, 1889 (en) | |
Obra | |
Obras destacables
| |
Arquivos en |
|
Familia | |
Familia | Famille Bernard (en) |
Cónxuxe | Andrée Fort |
Irmáns | Madeleine Bernard (pt) |
Premios
|
Émile Bernard, nado en Lille, Francia, o 28 de abril de 1868 e finado o 16 de abril de 1941, foi un pintor postimpresionista francés.
Comezou os seus estudos na Escola de Belas Artes, facéndose amigo de artistas como Louis Anquetin e Henri de Toulouse-Lautrec. Uniuse ao Atelier Cormon en París en 1884 onde experimentou co impresionismo e o puntillismo.
Despois de que lle suspendesen na École des Beaux-Arts por insubordinación, viaxou pola Bretaña, onde quedou namorado da tradición e a paisaxe. Teorizou sobre un estilo de pinturas de formas groseiras separadas por contornos escuros, o que foi coñecido como cloisonismo. A súa obra mostrou tendencias xeométricas que apuntaban as influencias de Paul Cézanne, e colaborou con Paul Gauguin e Vincent van Gogh. A súa correspondencia con estes artistas é de grande interese para a historia da arte. En 1891 uniuse a un grupo de pintores simbolistas, entre os que estaban Odilon Redon e Ferdinand Hodler.
En 1893 comezou a viaxar, a Exipto, España e Italia, e logo desta experiencia o seu estilo fíxose máis ecléctico. Volveu a París en 1904 e alí morreu en 1941.
Un dos alumnos de Émile Bernard foi o pintor sueco Ivan Aguéli.
Notas
[editar | editar a fonte]- Emile Bernard: "Notes relative au Symbolisme pictural de 1888-1890" en: Lettres à Emile Bernard -Nouvelle Revue Belgique, 1942
- Douglas W.Druick e Peter Kort Seghers: "Van Gogh and Gauguin:The Workshop of the South" -Art Institute of Chicago Museum Shop, Paperback, 2001
Fontes
[editar | editar a fonte]- Encyclopedia of Impressionists (EDIATA-Lausanne) 1992. ISBN 2-88001-289-9
- theartists.org