(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Dervano - Wikipedia, a enciclopedia libre Saltar ao contido

Dervano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaDervano
Biografía
NacementoI milenio Editar o valor en Wikidata
Morte636 Editar o valor en Wikidata
Knez Poro sorabo
623 (Gregoriano) – 636 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupacióngobernante Editar o valor en Wikidata
Familia
FillosArconte Desconhecido Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteQ64495391 Traducir, (sec:Derwan, p.109) Editar o valor en Wikidata
A Serbia de Dervano.
O Principado serbio baixo Dervano, como parte do Reino de Samo en 631.

Dervano, tamén coñecido como Dervan, (en serbocroata, Drvan ou дрван, en latín Dervanus) foi un príncipe dos sorabos (serbios de Lusacia ou serbios brancos) e dos serbios durante o século VII. Foi o primeiro gobernante da tribo do que se coñece o nome.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Aparece citado na crónica de Fredegario como dux gente Surbiorum que ex genere Sclavinorum (gobernador do pobo dos sorabos, da nación dos esclavinios (eslavos); (en lingua soraba é Serby, e en lingua serbia Srbi).[1][2]

Segundo Fredegario, estivera subordinado aos francos durante longo tempo. Pero despois da derrota do rei franco Dagoberto I polo rei eslavo Samo na Batalla de Wogastisburgo, en 631 ou 632, Dervano declarouse independente dos francos e formou unha alianza co rei Samo para loitar contra os ávaros e os francos facendo, con Samo, a unión de todas as tribos eslavas.[3]

Dervano uniuse a Samo nas súas posteriores guerras contra os francos. Novos informes de Fredegario indican que Dervano e a súa xente vivían ao leste do saxón Saale.

A referencia a Dervano en 631/632 tamén é a primeira confirmación escrita da presenza dos eslavos ao norte de das Montañas Ore.

Dervano loitou contra os Thuringii (turinxios) en 631-634, e foi finalmente derrotado polo duque Randulf, gobernador de Turinxia, no 636.

Parece ser que foi o pai do Arconte descoñecido, mítico príncipe que liderou aos serbios na emigración para o sur en dirección aos Balcáns. Esta migración supostamente realizouse a petición do emperador bizantino Heraclio para axudalo na súa loita contra os ávaros.

  1. Making of the Slavs, páx. 331
  2. Curta, páx. 109.
  3. Curta, páx.331.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Curta, Florin (2001): The Making of the Slavs: History and Archaeology of the Lower Danube Region, c. 500–700. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-80202-4.

Outros artigos

[editar | editar a fonte]