Epifaniy Shanov

Epifaniy Shanov
	;
Biografía
Nacemento	18 de outubro de 1849 ; Kazanlak, Bulgaria
Morte	1940 (90/91 anos); Kazanlak, Bulgaria
Relixión	Igrexa católica bizantina búlgara
Actividade
Ocupación	sacerdote
	Sinatura

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Epifaniy Shanov^[1] (en búlgaro: Епифаний Шанов), nado o 18 de outubro de 1849 en Kazanlak^[2] e finado o 17 de febreiro de 1940 tamén en Kazanlak, foi un eclesiástico católico búlgaro, vigairo apostólico de Macedonia entre 1895 e 1924.

Traxectoria

Naceu co nome de Boncho Genchev Shanov, e educouse inicialmente en Kazanlak. Aos 12 anos comezou a estudar no ximnasio grecocatólico de Edirne que levaba a Congregación da Resurrección de Cristo. Posteriormente proseguiu os seus estudos en Roma, e en 1873 foi ordenado sacerdote para a vigairía de Macedonia, comezando o seu ministerio en Tesalónica.

Logo da marcha do vigairo Lazar Mladenov, o 23 de xullo de 1895 foi nomeado vigairo apostólico e bispo titular de Livias. Recibiu a consagración episcopal o 8 de setembro.

En 1909 presentou a renuncia, mais iso non foi aceptado polo delegado apostólico en Constantinopla. Dirixiu a vigairía durante as guerras balcánicas. Logo da guerra perdera a súa diocese, que deixou na práctica de existir. Retirado en Kazanlak, o 17 de decembro de 1921 o papa aceptou a súa renuncia. Finou en Kazanlak o 17 de decembro de 1940.

Notas

↑ Tamén Épiphane Chanof
↑ Еленков, Иван (2000). Католическата църква от източен отряд в България: От времето на нейното учредяване с присъединението на част от българския народ към Рим през 1860 г. до средата на ХХ век (en búlgaro). Католическа апостолическа екзархия. p. 190.

Dignidades da Igrexa católica
Predecesor: Lazar Mladenov	Vigairo apostólico de Macedonia 1895 - 1924	Sucesor: (supresión da sé)

[1] Tamén Épiphane Chanof

[ElenkovXeneral-2] Еленков, Иван (2000). Католическата църква от източен отряд в България: От времето на нейното учредяване с присъединението на част от българския народ към Рим през 1860 г. до средата на ХХ век (en búlgaro). Католическа апостолическа екзархия. p. 190.

[1]

[2]