Susanne Bier

Susanne Bier

Biografía
Nacemento	15 de abril de 1960 (64 anos) Copenhague, Dinamarca
Educación	National Film School of Denmark (en) - directora de cinema (1983–1987) Q12328910 Academia de Arte e Design - Bezalel (pt) Architectural Association School of Architecture (pt)
Actividade
Ocupación	directora de cinema, produtora, guionista
Período de actividade	1991 -
Familia
Cónxuxe	Philip Zandén (1995–2004) Jesper Winge Leisner
Fillos	Gabriel Bier Gislason  () Alice Bier Zanden  ()
Premios
(2022)  Bodil Honorary Award (en) (2021)  European Film Academy Achievement in World Cinema Award (en) (2016)  Primetime Emmy Award for Outstanding Directing for a Limited Series, Movie, or Dramatic Special (en) , premiado polo traballo The Night Manager (pt) (2013)  European Film Award for Best Comedy (en) , premiado polo traballo Love Is All You Need (en) (2013)  Honorary craftsman (en) (2011)  Premio do Cinema Europeo ao mellor director, premiado polo traballo Hævnen (11 de xaneiro de 2010)  Cavaleiro da Ordem do Dannebrog (pt) (2010)  Globo de Ouro á mellor película en lingua non inglesa (1992)  The Carl Theodor Dreyer Prize (en)
Descrito pola fonte	Obálky knih,

Susanne Bier (|susænə ˈpiɐ̯ˀ|), nada en Copenhague o 15 de abril de 1960, é unha directora de cinema dinamarquesa, coñecida polos seus filmes Brødre, Efter Brylluppet, Hævnen e Bird Box. Bier é a primeira muller que gañou como directora un Globo de Ouro, un Emmy, e un premio do Cinema Europeo.

Traxectoria

Primeiros anos e educación

Susanne Bier naceu nunha familia xudía en Copenhague. A familia do seu pai, Rudolf Salomon Baer (nado en 1930), emigrou de Alemaña a Dinamarca en 1933, trala subida ao poder de Hitler. A familia da súa nai, Heni (de solteira Jonas; nada en 1936), emigrou a Dinamarca dende Rusia a comezos do século XX fuxindo do antisemitismo. En 1943, as dúas familias marcharon de Dinamarca a Suecia xunto coa maioría dos xudeus dinamarqueses para fuxir da deportación ao campos de exterminio nazis. Tres anos despois do final da segunda guerra mundial, volveron a Dinamarca. O efecto do holocausto provocaron que os pais de Bier inculcasen uns fortes principios e valores morais nos seus fillos. Máis adiante, a importancia da resiliencia e a dignidade humanas convertéronse nun tema recorrente no seu cinema.

Durante a súa educación, asistiu ao Niels Steensens Gymnasium. Nunha entrevista para os medios realizada de adulta, Bier describiuse como con falta de habilidades sociais de nena, que gustaba de xogar ao fútbol cos rapaces e prefería ler libros que interactuar con outros. Despois do instituto, cun desexo de reconectar coas súas raíces xudías, estudou arte na Academia Bezalel das Artes e do Deseño de Xerusalén. Posteriormente estudou arquitectura na Architectural Association de Londres, antes de volver finalmente ao cinema e graduarse na Escola Nacional de Cinema de Dinamarca en 1987. De Saliges (1987), filme de graduación de Bier, gañou o primeiro premio no festival de cinema escolar de Múnic e posteriormente foi distribuído por Channel Four.

Carreira

Tras dirixir videoclips, anuncios e os filmes Freud Flytter Hjemmefra (1990), Det Bli'r i Familien (1993), Pensionat Oscar (1995) e Sekten (1997), Bier revelouse no seu país con Den eneste ene en 1999, comedia romántica sobre a fraxilidade da vida, que iniciou a colaboración de Bier coa actriz Paprika Steen. O filme continúa a ser un dos maiores éxitos locais en Dinamarca.

Un cambio do engado fácil de Livet är en schlager (2000), Elsker dig for evigt (2002) deu á obra de Bier unha atención e aclamación máis internacional. Escrita por Bier e Anders Thomas Jensen, o filme é unha exploración dolorosa das vidas rotas e as traxecias interconectadas. Realizada baixo os preceptos do Dogma 95, marcou un movemento cara á estética máis minimalista.

Dende o remate de Elsker dig for evigt, a reputación de Bier continuou a aumentar con Brødre (2004) e Efter Brylluppet (2006), que foi candidata ao Oscar ao mellor filme en lingua non inglesa. Tralo seu primeiro filme estadounidense, Things We Lost in the Fire (2008), protagonizado por Benicio del Toro e Halle Berry, Bier gañou o Oscar por Hævnen (2010).

En 2012, volveu á comedia romántica co éxito en Dinamarca Den skaldede frisør (2012), protagonizado por Trine Dyrholm e Pierce Brosnan, e en 2014, dirixiu a súa segunda longametraxe estadounidense, o escuro drama romántico Serena, con Jennifer Lawrence e Bradley Cooper, e pouco despois seguiuno o drama dinamarqués A Second Chance, con Nikolaj Coster-Waldau, Ulrich Thomsen, Nikolaj Lie Kaas e Maria Bonnevie.

En 2013, foi membro do xurado na 63.ª edición do Festival Internacional de Cinema de Berlín.

Vida privada

Bier estivo casada co actor e director sueco Philip Zanden. Tralo seu divorcio, coñeceu á súa nova parella, o cantante e compositor dinamarqués Jasper Wenga Leisner, que escribiu a música de varios dos seus filmes. Bier ten dous fillos, ambos de Zanden, Gabriel (nado en 1989) e Alice Esther (nada en 1995).

Filmografía

• Freud flytter hjemmefra... (1991)
• Brev til Jonas (1992)
• Det bli'r i familien (1994)
• Pensionat Oskar (1995)
• Sekten (1997)
• Den eneste ene (1999)
• Livet är en schlager (2000)
• Elsker dig for evigt (2002)
• Brødre (2004)
• Efter brylluppet (2006)
• Things We Lost in the Fire (2007)
• Hævnen (2010)
• Den skaldede frisør (2012)
• Serena (2014)
• En chance til (2014)
• The Night Manager (2016) – miniserie
• Bird Box (2018)

Véxase tamén

Bibliografía

• Holden, Stephen (6 de maio de 2005). "Wartime's Collateral Damage". The New York Times. 
• Gold, Sylviane (25 de marzo de 2007). "A Director Comfortable With Catastrophe". The New York Times. 
• Dargis, Manohla (30 de marzo de 2007). "Shifty Wedding Crashers: Secrets From the Past – After The Wedding". The New York Times. 
• Holden, Stephen (19 de outubro de 2007). "An Addict and a Widow With a Lot of Pain to Heal – Things We Lost In The Fire". The New York Times. 
• Morgenstern, Joe (19 de outubro de 2007). "Del Toro Rescues 'Things We Lost,' A Tale of Grief". The Wall Street Journal. 
• "'In A Better World' Widens Director Susanne Bier's World". Los Angeles Times. 20 de febreiro de 2011. 
• Murphy, Mekado (26 de abril de 2013). "Rejuvenation, Reflected on the Screen: The film 'Love Is All You Need' tries for a 'life-affirming' look". The New York Times. 
• Holden, Stephen (2 de maio de 2013). "Drama, Uninvited, Is In The Wedding Party – Love is All You Need". The New York Times. 
• Dargis, Manohla (26 de marzo de 2015). "Bradley Cooper And Jennifer Lawrence Felling Trees In 'Serena'". The New York Times. 
• Hale, Mike (18 de abril de 2016). "Le Carré's 'The Night Manager,' With Amoral Arms Dealing". The New York Times. 
• "Danish Director May Become First Woman To Helm A Bond Film". Women in the World. 2 de xuño de 2016. Arquivado dende o orixinal o 05 de agosto de 2019. Consultado o 05 de agosto de 2019. 

Ligazóns externas

• Danish Film Database