Tarjei Vesaas
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 20 de agosto de 1897 Vinje, Noruega (pt) |
Morte | 15 de marzo de 1970 (72 anos) Rikshospitalet, Noruega (en) |
Actividade | |
Ocupación | poeta, escritor, novelista, escritor de contos |
Xénero artístico | Poesía e obra de teatro |
Familia | |
Cónxuxe | Halldis Moren Vesaas (1934–) |
Fillos | Olav Vesaas, Guri Vesaas |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Весос Тарьей) Obálky knih, |
Tarjei Vesaas, nado o 20 de agosto de 1897 e finado o 15 de marzo de 1970, foi un poeta e novelista noruegués. Está considerado un dos máis importantes escritores da Noruega do século XX.[1]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Vesaas naceu en Vinje (Telemark), fillo do granxeiro Olav Vesaas (1870-1951) e a profesora Signe Øygarden (1870-1953).[2] Foi o máis vello de tres irmáns. O seu sentimento de culpa por non facerse cargo da granxa familiar influenciou a súa escrita. Vesaas pasou gran parte da súa mocidade en soidade, gozando do afastamento da natureza. Casou coa tamén escritora Halldis Moren Vesaas (filla de Sven Moren e irmá de Sigmund Moren), coa que se trasladou a Midtbø en 1934. Tiveron dous fillos: un neno, Olav Vesaas, e unha nena, Guri Vesaas.[2]
Obra
[editar | editar a fonte]Os seus libros foron compostos durante un período de cincuenta anos, entre 1923 e 1970. Vesaas escribiu en nynorsk, e a súa obra caracterízase por unha prosa sinxela, sobria e simbólica. As súas historias adoitan relatar a vida de persoas do rural que sofren de graves traumas psicolóxicos. Entre os seus temas predilectos, atópanse a morte, a culpa, a angustia, tratados sobre o fondo da paisaxe natural norueguesa. A súa ópera prima foi Menneskebonn ("Fillos dos humanos", 1923), mais o seu primeiro libro de transcendencia foi Det store spelet ("O gran ciclo", 1934). A súa mestría no emprego do nynorsk contribuíu á súa consolidación como medio literario.[2]
As súas novelas máis coñecidas son Is-slottet ("O palacio de xeo", 1963), que xira arredor da relación entre dúas rapazas, e Fuglane ("Os paxaros", 1957), sobre un adulto coa mentalidade dun neno. Os seus libros foron traducidos a 28 linguas.[3]
Premios
[editar | editar a fonte]- 1943 – Premio Gyldendal
- 1946 – Premio Melsom
- 1957 – Premio Dobloug
- 1964 – Premio de literatura do Consello Nórdico
- 1967 – Premio dos libreiros de Noruega
Publicacións
[editar | editar a fonte]Novelas
[editar | editar a fonte]- Dei svarte hestane ("Os cabalos negros", 1928)
- Det store spelet ("O gran ciclo", 1934)
- Kvinnor ropar heim ("As mulleres chaman á casa", 1935), secuela de Det store spelet
- Kimen ("A semente", 1940)
- Huset i mørkret ("A casa na escuridade", 1945)
- Vårnatt ("A noite de verán", 1954)
- Fuglane ("Os paxaros", 1957)
- Is-slottet ("O palacio de xeo", 1963)
- Bruene ("As pontes", 1966)
- Båten om Kvelden ("O bote na noite", 1968)
Narrativa curta
[editar | editar a fonte]- Vindane ("Os ventos", 1952)
Poesía
[editar | editar a fonte]- Løynde eldars land ("Terra de lumes ocultos", 1953)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Nomination Database". www.nobelprize.org (en inglés). Consultado o 2024-06-10.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Gimnes, Steinar (2020). "Tarjei Vesaas". Norsk biografisk leksikon (en noruegués).
- ↑ "Tarjei Vesaas". agency.gyldendal.no (en noruegués bokmål). Arquivado dende o orixinal o 10 de xuño de 2024. Consultado o 2024-06-10.