A Sétima Dinastía de Exipto marcaría o comezo do Primeiro Período Intermedio a principios do século XXII a.C., pero debátese sobre a súa existencia real. O único relato histórico sobre a Sétima Dinastía atopábase na Aegyptiaca de Manetón, unha historia de Exipto escrita no século III a.C., onde a Sétima Dinastía aparece esencialmente como unha metáfora do caos. Como non se sabe case nada desta dinastía máis aló do relato de Manetón, exiptólogos como Jürgen von Beckerath e Toby Wilkinson normalmente considerarona ficticia.[1][2] Nunha revisión de 2015 da caída do Antigo Reino, o exiptólogo Hracht Papazian propuxo que a Sétima Dinastía foi real e que consiste en faraóns normalmente atribuídos á Oitava Dinastía.
Baseándose nos escritos agora perdidos de Africanus (ca. 160–240) e Eusebio (c. 260-340), eles mesmos baseados na obra agora perdida do sacerdote exipcio Manetón (século III a.C.), o erudito bizantino George Syncellus (morto despois do 810) asigna varias veces ao período posterior á sexta dinastía (a Sétima Dinastía), 70 faraóns en 70 días (Africanus) ou 5 faraóns en 75 días (Eusebio).[3]:395 Segundo Manetón, estes faraóns gobernarían desde Menfis.[3]:396 En lugar dunha realidade histórica, esta rápida sucesión de faraóns interprétase desde hai tempo como unha metáfora do caos.[3]:395
Algúns exiptólogos, como Papazian (2015),[3]: 395 cren que esta interpretación pode dar unha importancia indebida aos escritos de Manetón e que distorsiona a comprensión académica xeral do final do Antigo Reino. Segundo Papazian (2015),[3]: 395 "un novo exame... da existencia da Sétima Dinastía, segue plenamente xustificado" e algúns dos faraóns que adoitan ser atribuídos a primeira metade da oitava dinastía debería entenderse que pertencía á Sétima Dinastía. Testemuñado por dúas fontes históricas antigas adicionais, así como por evidencias arqueolóxicas, a Oitava Dinastía non é tan escura coma a Sétima. Como consecuencia, algúns exiptólogos combinan a Sétima e Oitava Dinastía nunha única liña de faraóns, reinando inmediatamente despois da Sexta Dinastía.
A Sétima Dinastía é normalmente considerada ficticia e é polo tanto ignorada por estudosos modernos ou combinada coa Oitava Dinastía. O exiptólogo Hracht Papazian propuxo en 2015 que varios gobernantes normalmente vistos como pertencentes á primeira metade da oitava dinastía identificados pola lista de faraóns de Abidos deberían ser atribuídos á sétima dinastía:[3]:416
↑Wilkinson, Toby (2010). "Timeline". The Rise and Fall of Ancient Egypt. New York: Random House. p. xiii. ISBN9781408810026. The system of dynasties devised in the third century B.C. [by Manetho] is not without its problems—for example, the Seventh Dynasty is now recognized as being wholly spurious, while several dynasties are known to have ruled concurrently in different parts of Egypt...
↑ 3,03,13,23,33,43,53,6Hratch Papazian (2015). [VII dinastía exipcia en Google Books. "The State of Egypt in the Eighth Dynasty"] incorrecto (Axuda). En Peter Der Manuelian; Thomas Schneider. Towards a New History for the Egyptian Old Kingdom: Perspectives on the Pyramid Age. Harvard Egyptological Studies. BRILL.
↑Peter Kaplony: Die Rollsiegel des Alten Reichs, vol. 2: Katalog der Rollsiegel (Monumenta Aegyptiaca Vol. 3), La Fondation Égyptologique Reine Élisabeth, Brüssel 1981, issue 144.
↑Kim Ryholt: "The Late Old Kingdom in the Turin King-list and the Identity of Nitocris", Zeitschrift für Ägyptische Sprache und Altertumskunde, 127 (2000), p. 91
↑Ian Shaw: The Oxford History of Ancient Egypt. (2000)