Virginia Beach, Virxinia

Virginia Beach, Virxinia

Virginia Beach (en)
Lema	«Landmarks of Our Nation's Beginning»
Alcume	The Resort City e Neptune City
Epónimo	Virxinia
Localización
36°51′02″N 75°58′40″O
Estado	Estados Unidos de América
Estado federado	Virxinia
Capital	sen valor
Poboación
Poboación	459.470 (2020) (356,59 hab./km²)
Número de fogares	172.452 (2020)
Xeografía
Situado na entidade territorial estatística	Virginia Beach-Norfolk-Newport News, VA-NC MSA (en) (Poboación:1.799.674)
Parte de	Hampton Roads (en)
Superficie	1.288,515927 km²
Auga	49,9302 % (1 de abril de 2010)
Altitude	7 m
Comparte fronteira con	condado de Northampton (pt) Chesapeake, oeste Norfolk, noroeste Condado de Currituck (pt)
Creación	1906
Organización política
• Mayor of Virginia Beach, Virginia (en)	Bobby Dyer (en) (2018–)
Órgano lexislativo	Virginia Beach City Council (en) , (Escano: 11)
Identificador descritivo
Código postal	23451
Fuso horario	Zona de Tempo Oriental
Prefixo telefónico	757
Código de departamento INSEE	51810
Identificador GNIS	1498559
Outro
Irmandado con	Bangor (en) Olongapo (pt) Moss (pt) Miyazaki San Juan del Sur
Páxina web	virginiabeach.gov

Virginia Beach é unha cidade independente situada en Hampton Roads, área metropolitana de Virxinia, xunto ao océano Atlántico e a baía de Chesapeake. Aínda que o condado de Fairfax é a xurisdición máis poboada no estado de Virxinia, Virginia Beach é a cidade máis poboada do estado, así como a 39ª cidade máis grande dos Estados Unidos, cunha poboación de 437.994 habitantes, segundo o censo do 2010.

Virginia Beach é a cidade máis oriental da área de Hampton Roads (ou Tidewater) que conforma o núcleo coñecido estatisticamente como Virginia Beach-Norfolk-Newport News, VA-NC MSA. Esta zona, coñecida como a Primeira Rexión de América, tamén inclúe ás cidades independentes de Chesapeake, Hampton, Newport News, Norfolk, Portsmouth, e Suffolk, así coma outras cidades máis pequenas, condados e cidades de Hampton Roads.

Virginia Beach é un centro turístico con quilómetros de praias e centos de hoteis, moteis e restaurantes ao longo da beira do mar. Cada ano, a cidade acolle o East Coast Surfing Championships, así como o North American Sand Soccer Championship (Campionato de Fútbol Praia de Norte América). Na cidade hai tamén varios parques estatais, varias zonas longas de praia protexida, tres bases militares, un bo número de grandes empresas, dúas universidades, a Asociación de Edgar Cayce para a Investigación e a Ilustración e numerosos lugares históricos. Cerca do lugar onde se xuntan a baía de Chesapeake e o océano Atlántico encóntrase Cape Henry, que foi o sitio do primeiro desembarco dos colonos ingleses, que finalmente se estableceron en Jamenstown, o 26 de abril de 1607.

A cidade aparece no Libro Guinness dos Récords por ter a praia máis longa do mundo. Atópase no extremo sur da ponte-túnel máis longa do mundo, o Chesapeake Bay Bridge-Tunnel.

Historia

Os Chesepians foron os primeiros habitantes coñecidos da zona de Virxinia que agora se coñece como Tidewater, sobre a cal moi pouco se sabe. Ocuparon unha área que pertence agora as cidades de Norfolk, Portsmouth, Chesapeake e Virxinia Beach.

No 1607, despois dunha viaxe de 144 días, tres barcos liderados polo capitán Christopher Newport, levando 105 homes e rapaces, fixeron o seu primeiro desembarco no Novo Mundo, onde o océano Atlántico se atopa coa boca sur da baía de Chesapeake na parte noroeste da actual cidade. Chamaronlle Cabo Henry, na honra de Henry Frederick, daquela o Príncipe de Gales e fillo máis vello do rei Xacobe I de Inglaterra. Non obstante, estes colonos ingleses da "Virginia Company of London, abandonaron a zona, xa que tiñan orde de buscar un asentamento máis ao interior, mellor resgardado dos buques de países competidores europeos. Así crearon o seu primeiro asentamento en Jamestown.

Adán Thoroughgood (1604-1640) de King's Lynn, no condado de Norfolk, Inglaterra, foi un dos primeiros ingleses que se estableceron na área que se converteu en Virginia Beach. Á idade de dezaoito anos, converteuse en servinte para pagar a pasaxe ata a colonia de Virxinia, buscando unha vida mellor. Despois de varios anos de servidume obtivo a liberdade e converteuse nun dos cidadáns máis importantes da zona. No 1629 foi elixido membro da Cámara dos Burgueses de Elizabeth Cittie, unha das catro "cidades" ou incorporacións nas que se subdividiron as zonas establecidas no 1619.

En 1634 a colonia foi dividida nos oito condados orixinais de Virxinia, correspondéndolle a esta zona o nome de Condado de Novo Norfolk, en lembranza á terra de orixe de Thoroughgood. En 1638, o condado dividiuse en Condado de Norfolk Superior (despois rebautizado como Condado de Nansemond) e Condado de Norfolk Inferior.

O Condado de Norfolk Inferior, era bastante grande e estendíase dende o océano Atlántico, polo leste, ata máis alá do río Elizabeth, unha área que actualmente abarca toda a zona das modernas cidades de Portsmouth, Norfolk, Chesapeake e Virxinia Beach.

Debido ao grande incremento da poboación, no 1691 o Condado de Norfolk Inferior foi dividido en dous para formar os condados de Norfolk e o da Princesa Anne. Este último era o condado máis oriental dos dous, estendéndose desde o Cabo Henry ata a boca da Baía de Chesapeake e polo sur ata o que se converteu na fronteira coa colonia (e posterior estado) de Carolina do Norte; incluía toda a fachada marítima do océano Atlántico. O condado da Princesa Anne mantívose como tal dende o ano 1691 ata 1963, durante máis de 250 anos.

Nos primeiros tempos da colonia esta era unha área rural, adicada ao cultivo agrícola. A finais do século XIX, despois da chegada do ferrocarril ata a costa en 1888, Virxinia Beach coverteuse nunha área turística dentro do Condado da Princesa Anne. A "Norfolk and Virginia Beach Railroad and Improvement Company" abriu e xestionou o Hotel Princesa Ana, situado fronte o mar, preto da pequena localidade de Seatack.

En 1891, os clientes do novo hotel puideron ver o naufraxio e os traballos de rescate do Servizo de Salvamento dos Estados Unidos do barco noruegués Dictator. O mascarón da proa da nave , que se atopou na praia varios días máis tarde, erixiuse como un modesto monumento ás vítimas e aos rescatadores. Mántívose en pé fronte ao océano durante máis de 50 anos. Xa no século XXI inspirou a orixinal parella de estatuas chamadas Damas Norueguesas, esculpidas por Ørnulf Bast e situadas á beira do Atlántico, unha en Virxinia Beach e a outra en Moss, Noruega. Coa inscrición "I am the Norwegian Lady. I stand here, as my sister before me, to wish all men of the sea safe return home" (Son a dama norueguesa. Estou aquí, de pé, como a miña irmá antes ca min, para desexarlles a todos os homes do mar un regreso seguro á terra).

Aínda que a actividade do complexo dependía inicialmente dos servizos de ferrocarril e tranvía eléctrico, a finalización da estrada Virxinia Beach Boulevard no 1922, que ía desde Norfolk ata a beira do mar, abriu camiño para vehículos de tracción mecánica. O número de pasaxeiros de ferrocarril foi caendo conforme aumentaba o tráfico de vehículos.

O continuo crecemento de Virginia Beach fixo que se convertese en concello de seu dentro do condado en 1906. Durante os seguintes 45 anos, Virxinia Beach seguiu crecendo en popularidade como un lugar de vacacións de tempada, e os casinos déronlle paso aos parques de lecer e as instalacións orientadas ao turismo familiar. No 1927 abriu o Hotel Cavalier, que se converteu nun popular lugar de vacacións.

Virxinia Beach converteuse en cidade independentenne en 1952. A pesar dos numerosos vínculos con Virxinia Beach, o condado da Princesa Anne seguiu existindo. No 1963, tras a aprobación por referendo dos votantes da cidade de Virxinia Beach e o condado da princesa Anne, e coa aprobación da Asemblea Xeral de Virxinia, as dúas subdivisións políticas se consolidaron como unha nova, dando lugar a unha cidade independente moito máis grande, conservando o mellor e máis coñecido nome da localidade: Virxinia Beach.

En 1958 construíuse o Alan B. Shepard Civic Center ("The Dome"), un importante edificio na historia da cidade. O seu nome honra ao astronauta Alan Shepard, que residiu na cidade. O edificio foi derrubado en 1994 e convertido en aparcadoiro público, con vistas a un futuro desenvolvemento urbanístico da zona.

Bens raíces, defensa e turismo son os principais sectores da economía de Virxinia Beach, pero a cidade comezou a quedar sen terras dispoñibles para a construción por riba da Liña Verde, un límite de crecemento urbano que divide as seccións urbanizadas do norte e as rurais do sur da cidade.

As autoridades locais e grupos privados colaboran no desenvolvemento urbanístico da cidade. Isto deu como resultado unha serie de proxectos de colaboración público-privada, como parques comerciais. Exemplos desta colaboración son a Virginia Beach Convention Center, o Oceanfront Hilton Hotel, o Virginia Beach Town Center e o Convention Center. O Concello financiou os proxectos recorrendo a impostos e taxas finalistas, como taxas de desenvolvemento de distrito, así como construíndo as rúas e infraestruturas necesarios para levalos adiante.

O desenvolvemento urbano está condicionado pola presenza da "Naval Air Station Oceana" (Base Naval e Aérea Oceana), da Mariña estadounidense. A pesar do arraigamento da mesma na cidade, unha comisión do Departamento de Defensa propuxo a súa clausura ao longo da terceira década do século XXI.

Xeografía e clima

Virxinia atópase nas coordeadas 36.8506 ° N 75.9779 ° W.

Segundo o United States Census Bureau, a cidade ten unha área total de 497,3 millas cadradas (1.288 km²), das que 248,3 millas cadradas (643 km²) son terra e 249 millas cadradas (645 km², o 50,07%) son auga. A elevación media é de 12 pés (3,7 m) por enriba do nivel do mar. Unha parte da cidade drena cara á baía de Chesapeake pola vía do río Lynnhaven e os seus afluentes.

A cidade está situada na esquina sueste de Virxinia na área de Hampton Roads, bordeando o océano Atlántico. A Área Estatística Metropolitana de Hampton Roads (oficialmente coñecida como Virxinia Beach-Norfolk-Newport News, VA-NC MSA) é a 37º máis grande dos Estados Unidos, cunha poboación total de 1.676.370 persoas. Na área inclúense as cidades de Virxinia de Norfolk, Virxinia Beach, Chesapeake, Hampton, Newport News, Poquoson, Portsmouth, Suffolk, Williamsburg, e os condados de Gloucester, Illa de Wight, James City, Mathews, Surry e York, así como a do condado de Currituck en Carolina do Norte. Virxinia Beach é a cidade máis poboada no MSA (que en realidade funciona actualmente como un suburbio). A cidade de Norfolk é recoñecida como o distrito central de negocios, mentres que Virxinia Beach Oceanside e Williamsburg son os principais centros de turismo.

Barrios

Cando a moderna cidade de Virginia Beach foi creada en 1963, pola consolidación das 253 millas cadradas (660 km²) de Princess Anne County coas 2 millas cadradas (5,2 km²) da cidade de Virginia Beach. A cidade máis grande dividiuse recentemente en sete distritos: Bayside, Blackwater, Kempsville, Lynnhaven, Princess Anne, Pungo, e a Virginia Beach, propiamente dita.

Virginia Beach ten moitas comunidades e veciñanzas distintivas dentro dos seus límites, incluíndo: Acredale, Alanton, Alexandria, Village Aragona, Arrowhead, Colony Bay, Bayside, Blackwater, Brigadoon, Brighton on the Bay, Buckner Granjas, Farm Carolanne, Castleton, Chesapeake Beach, Charlestown Lagos, College Park, Croatan Beach, Glenwood, Great Neck, Greenwich, Heritage Park, Colina, Indian Lakes, Indian River Plantation, Kempsville, Lago Mar, Landstown, Little Neck, London Bridge, Lynnhaven, Magic Hollow, Munden, North End, Oceana , Ocean Lakes, Ocean Park (fronte ao mar), Old Beach, Pembroke Manor, Pembroke Meadows, Pembroke Shores, Pine Meadows, Princess Anne, Pungo, Redwing, Salem, Sandbridge, Seatack, Thalia, Strawbridge, Shores Thalia, Thoroughgood, Woods Windsor e Witchduck Point.

Clima

O clima de Virxinia Beach é húmido subtropical . Os invernos son moi suaves. Os veráns son calorosos e húmidos con noites cálidas. As estadísticas "oficiais" do tempo rexístranse no Aeroporto Internacional de Norfolk, na fronteira do noroeste extremo de Virxinia Beach. A temperatura media anual é de 59,6 °F (15,3 °C), cunha media anual de neve de 5,7 polgadas (140 mm), aínda que as nevadas medias son máis baixas ao sur da Baía de Chesapeake. A precipitación media anual é de 45 polgadas (1.100 mm). As estacións máis húmidas son a primavera e o verán, aínda que as precipitacións son bastante constantes durante todo o ano. A temperatura máis alta rexistrada foi de 105 °F (41 °C) en xullo de 2010, e a temperatura máis baixa rexistrada foi de 4 °F (-16 °C) en xaneiro de 1985. Ademais, a localización xeográfica da cidade, con respecto as vías principais de tormenta, é especialmente favorable polo que gañou a reputación como un destino de vacacións. Encóntrase ao sur da traxectoria media das tormentas procedentes das latitudes máis altas, e ao norte das vías habituais dos furacáns e outras tormentas tropicais máis importantes, coa excepción do furacán Isabel en 2003. Debido aos efectos moderadores da Baía de Chesapeake no océano Atlántico, Virxinia Beach é o lugar máis setentrional da costa leste, no que moitas especies de plantas crecerán: musgo español, por exemplo. Outras plantas como Sabal palmetto, pindó, Citrus Hardy e Oleander están crecendo con éxito aquí mentres sucumben ás temperaturas invernais máis frías do norte e do interior cara ao oeste.

Relixión

O 34,4% da poboación da cidade está afiliada a algunha confesión relixiosa, baixa en comparación coa cifra de 50,2% a nivel federal. Hai 146.402 adherentes e hai 184 congregacións relixiosas diferentes na cidade:

• 28% da Igrexa Católica
• 14% da Convención Bautista do Sur
• 13% da Igrexa Metodista Unida
• 12% de Igrexas Independentes Carismáticas
• 33% doutras relixións

Parques e lugares recreativos

Virxinia Beach é fogar de 210 parques da cidade, abarcando máis de catro mil acres (1.600 ha), incluíndo parques veciñais, parques comunitarios, parques de distrito e outros espazos abertos. Cada parque é único: dende os grandes espazos abertos para parques infantís, refuxios para picnic e campos de xogos de pelota.

O Parque do Monte Trashmore é claramente visible desde a I-264 cando se viaxa cara a costa. O parque ten cento sesenta e cinco acres (67 ha). Foi creado pola compactación de capas de residuos sólidos e chan limpo. É o punto máis alto de Virxinia Beach. O parque tamén conta con dous lagos: o Lago Windsor e o Lago Trashmore. Este último está repleto de fauna piscícola, pero é insalubre para a pesca. Os residentes tamén poden desfrutar dun parque de skate.

Outro parque importante na cidade é o Parque Great Neck, duns setenta acres (28 hectáreas), que está situado no distrito de Lynnhaven. As instalacións inclúen cinco albergues para grandes grupos, mini-refuxios, mesas de picnic e grellas familiares, parques infantís, canchas de voleibol, máquinas expendedoras, sendeiros para camiñar, catro campos de béisbol, así como un miradoiro situado ao final dun camiño panorámico con vistas ao río Lynnhaven.

O Back Bay National Wildlife Refuge, creado en 1938, ten oito mil acres (32 km² de auga doce) que limita co océano Atlántico ao leste e co Back Bay no oeste. As illas de barreira ofrecen grandes dunas de area, bosques marítimos, pantanos de auga doce, lagoas, mar, praia e encoros grandes para a invernada de aves de caza. Está administrado polo "USA Fish & Wildlife Service". First Landing State Park e False Cape State Park tamén están localizadas en áreas costeiras dentro dos límites corporativos da cidade. Ámbolos ofrecen facilidades para acampar, cabanas e actividades recreativas ao aire libre, ademais de excursións na natureza e na historia.

Münden Point é un parque rural situado na parte máis profunda do sur da cidade. Ademais, as 3 millas (4,8 km) do paseo marítimo fronte ao mar están a miúdo ateigadas de xente que buscan entretemento, cafés ao aire libre e concertos. Feito de formigón, o paseo marítimo enlaza corenta hoteis e outras atraccións, ademais de contar cun carril para bicicletas.

Aviación Naval Monument Park foi dedicado formalmente o 6 de maio de 2006, polo Escuadrón de Hampton Roads da Aviación Naval Asociación Fundación. Planeada dende 1997 en colaboración coa cidade de Virginia Beach, o parque conta con moitas estatuas e relieves para contar a historia da aviación naval.

Por último, a cidade conta con instalacións interiores de recreo, que a miúdo inclúen canchas de baloncesto e racquetball e salas de fitness de adestramento, así como piscinas olímpicas de natación. Estes centros tamén acollen moitos programas especiais para nenos, mozos e adultos. A instalación de Bayside, por exemplo, ofrece clases de ioga e pilates, varios tipos e estilos de danza, e ofertas de tempada para nenos e anciáns.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Páxina oficial da cidade Arquivado 23 de agosto de 2013 en Wayback Machine. (en inglés)