aliñar

Galego

• Etimoloxía: do latín lineāre ("aliñar, ordenar"), co prefixo a- formador de verbos

• Pronuncia: /aliˈɲaɾ/ (AFI)

Verbo pronominal

aliñarse

1. Situarse nunha liña recta con respecto a outras persoas ou seguindo unha previamente trazada.
2. Vestir de maneira axeitada para as circunstancias.
   • Sinónimos: amañarse, arranxarse, aviarse, compoñerse, comporse.

Traducións

• Castelán: alinearse ^(es).

Verbo transitivo

aliñar

1. Dispoñer [cousas ou persoas] nunha liña recta ou seguindo unha previamente trazada.
2. (Alimentación) Engadir condimentos ou especias para dar máis sabor a unha bebida ou comida, aínda que normalmente se aplica a unha ensalada.
   • Sinónimos: aderezar, adobar, adubar, amañar, arranxar, aviar, condimentar, sazonar.

Traducións

• Castelán: (1) alinear ^(es); (2) aliñar ^(es), condimentar ^(es).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	aliñar
Xerundio	aliñando
Participio	aliñado, aliñada, aliñados, aliñadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	aliño	aliñas	aliña	aliñamos	aliñades	aliñan
	Copretérito	aliñaba	aliñabas	aliñaba	aliñabamos	aliñabades	aliñaban
	Pretérito	aliñei	aliñaches	aliñou	aliñamos	aliñastes	aliñaron
	Antepretérito	aliñara	aliñaras	aliñara	aliñaramos	aliñarades	aliñaran
	Futuro	aliñarei	aliñarás	aliñará	aliñaremos	aliñaredes	aliñarán
	Pospretérito	aliñaría	aliñarías	aliñaría	aliñariamos	aliñariades	aliñarían
Modo Subxuntivo	Presente	aliñe	aliñes	aliñe	aliñemos	aliñedes	aliñen
	Pretérito	aliñase	aliñases	aliñase	aliñásemos	aliñásedes	aliñasen
	Futuro	aliñar	aliñares	aliñar	aliñarmos	aliñardes	aliñaren
Modo Imperativo	Afirmativo		aliña	aliñe1	aliñemos	aliñade	aliñen1
	Negativo		aliñes	aliñe1	aliñemos	aliñedes	aliñen1
Infinitivo conxugado		aliñar	aliñares	aliñar	aliñarmos	aliñardes	aliñaren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo transitivo

aliñar

1. Aderezar, adobar, adubar, aliñar, amañar, arranxar, aviar, condimentar, sazonar.