arfar

Galego

• Pronuncia: /aɾˈfaɾ/ (AFI)

Verbo intransitivo

arfar

1. Respirar con dificultade, de forma axitada e entrecortada.
   • Exemplo: As primeiras veces que fun ao traballo en bici chegaba arfando, pero co tempo collinlle xeito.
     
     
   • Sinónimos: abafar, abarquiñar, acorar, alasar, ampear, arquexar, azazar, bafexar, calmear, folguexar, inar, resollar.
   • Termos relacionados: afogar, afrontar, afrontarse, asfixiar, atafegarse, sufocarse.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	arfar
Xerundio	arfando
Participio	arfado, arfada, arfados, arfadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	arfo	arfas	arfa	arfamos	arfades	arfan
	Copretérito	arfaba	arfabas	arfaba	arfabamos	arfabades	arfaban
	Pretérito	arfei	arfaches	arfou	arfamos	arfastes	arfaron
	Antepretérito	arfara	arfaras	arfara	arfaramos	arfarades	arfaran
	Futuro	arfarei	arfarás	arfará	arfaremos	arfaredes	arfarán
	Pospretérito	arfaría	arfarías	arfaría	arfariamos	arfariades	arfarían
Modo Subxuntivo	Presente	arfe	arfes	arfe	arfemos	arfedes	arfen
	Pretérito	arfase	arfases	arfase	arfásemos	arfásedes	arfasen
	Futuro	arfar	arfares	arfar	arfarmos	arfardes	arfaren
Modo Imperativo	Afirmativo		arfa	arfe1	arfemos	arfade	arfen1
	Negativo		arfes	arfe1	arfemos	arfedes	arfen1
Infinitivo conxugado		arfar	arfares	arfar	arfarmos	arfardes	arfaren

1 Vostede(s)