bacharelato

Galego

• Etimoloxía: de bacharel e -ato.

• Pronuncia: /βべーたa.t͡ʃa.rɛ̯l.'ato̯/ (AFI)

Substantivo masculino

bacharelato (sg: bacharelato; pl: bacharelatos)

1. Estudos posteriores aos primarios e que preceden aos superiores.
   • Exemplo: Fixen o bacharelato no Instituto da capital da provincia.
     
     
2. Grao ou título académico correspondente a estes estudos.
   • Exemplo: Colguei o título do bacharelato no meu cuarto.