brillo

Galego

• Etimoloxía: de brillar.

• Pronuncia: /ˈbɾiʎo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

brillo (sg: brillo; pl: brillos)

1. Luz emitida ou reflectida por un obxecto.
   • Sinónimos: brillantez.
2. (Figurado) Característica que destaca ou sobresae.
   • Sinónimos: brillantez, esplendor, fulgor, refulxencia, resplandor.
3. (Mineraloxía) Propiedade física que describe a maneira en que a luz interactúa coa superficie dunha rocha, cristal ou mineral e se reflicte nela.
   • Sinónimos: lustre.

Traducións

• Alemán: Helligkeit ^(de)
• Castelán: brillo ^(es)
• Chinés: 亮あきら度たび ^(zh)
• Francés: éclat ^(fr), luminosité ^(fr)
• Inglés: shine ^(en), brilliance ^(en), brightness ^(en)
• Italiano: splendore ^(it), luminosità ^(it)
• Portugués: brilho ^(pt), esplendor ^(pt)