cacatúa

Grafías semellantes:     cacatua

Galego

• Etimoloxía: do malaio kakatua.

• Pronuncia: /kakaˈtua̝/ (AFI)

Substantivo feminino

cacatúa (sg: cacatúa; pl: cacatúas)

1. (Ornitoloxía) Ave da que existen diversas especies, da familia dos cacatúidos (Cacatuidae).

Traducións

• Francés: cacatoès ^(fr)
• Alemán: Kakadu ^(de)
• Inglés: cockatoo ^(en)
• Bretón: kaketou ^(br)
• Catalán: cacatua ^(ca)
• Chinés: 凤头鹦鹉科か ^(zh)
• Danés: kakadu ^(da)
• Castelán: cacatúa ^(es)
• Esperanto: kakatuo ^(eo)
• Ido: kakatuo ^(io)
• Estoniano: kakaduu ^(et)
• Finés: kakadu ^(fi)
• Grego: κακατόης ^(el) (kakatóis)
• Húngaro: kakadu ^(hu)
• Indonesio: burung kakatua ^(id), kakatua ^(id)
• Italiano: cacatua ^(it)
• Letón: kakadū ^(lv)
• Lituano: kakadu ^(lt)
• Malaio: burung kakatua ^(ms)
• Neerlandés: kaketoe ^(nl)
• Noruegués: kakadu ^(no)
• Portugués: cacatua ^(pt)
• Ruso: какаду ^(ru) (kakadou)
• Eslovaco: kakadu ^(sk)
• Esloveno: kakadu ^(sl)
• Sueco: kakadua ^(sv)
• Checo: kakadu ^(cs)
• Vasco: kakatua ^(eu)
• Polaco: kakadu ^(pl)

Castelán

• Etimoloxía: do malaio kakatua.

Substantivo feminino

cacatúa (sg: cacatúa; pl: cacatúas)

1. (Ornitoloxía) Cacatúa.