galego-portugués

Galego

• Etimoloxía: de galego e portugués.

• Pronuncia: [ga.ˌle.ɣʊ.poɾ.t̪u.ˈɣes̺] (AFI)

Substantivo

galego-portugués

1. (Linguas do mundo) Lingua romance falada na Idade Media no noroeste da península Ibérica (principalmente Galiza e Portugal), e da que descenden o galego e portugués actuais.

Variantes

• galaico-portugués

Traducións

• Alemán: Galicisch-Portugiesische ^(de), Altportugiesisch ^(de)
• Asturiano: galaicoportugués ^(ast)
• Castelán: galaicoportugués ^(es), gallegoportugués ^(es), galaico-portugués ^(es), gallego-portugués ^(es)
• Catalán: galaicoportuguès ^(ca)
• Coreano: 갈리시아포르투갈어 ^(ko)
• Corso: galizianu-purtughese ^(co)
• Francés: galaïco-portugais ^(fr), gallaïco-portugais ^(fr)
• Inglés: Galician-Portuguese ^(en), Medieval Galician ^(en), Old Portuguese ^(en)
• Italiano: galiziano-portoghese ^(it), galego-portoghese ^(it)
• Neerlandés: Galicisch-Portugees ^(nl), Portugees-Galicisch ^(nl)
• Noruegués: galisisk-portugisisk ^(no)
• Portugués: galego-português ^(pt), galaico-português ^(pt), proto-galego-português ^(pt), português antigo ^(pt), português arcaico ^(pt), galego antigo ^(pt), galego arcaico ^(pt)
• Vasco: galaikoportugesa ^(eu), galiziera-portugesa ^(eu)
• Xaponés: ガリシア・ポルトガル語ご ^(ja)