neo-

¡

Galego

• Etimoloxía: do grego antigo νにゅーεいぷしろんοおみくろん-, derivado de νέος, 'novo'.

• Pronuncia: /ˈneo-/ (AFI)

Prefixo

1. Elemento de composición de palabras co significado de 'novo', 'recente', como en neofalante, neolítico, neoloxismo.