temperanza

Galego

• Etimoloxía: do latín temperantia.

• Pronuncia: /tem.pe.'raŋ.θしーたa̯/ ou /tem.pe.'raŋ.sa̯/ (AFI)

Substantivo feminino

temperanza (sg: temperanza; pl: temperanzas)

1. Moderación, sobriedade, capacidade de moderar os desexos ou paixóns.
2. Benignidade do clima dun país.
3. (Arte) Na pintura, harmonía e boa disposición das cores.
4. (Relixión) No cristianismo, unha das catro virtudes cardinais, consistente en moderar as paixóns e o uso exaxerado dos sentidos, suxeitándoos á razón.