titán

Grafías semellantes:     Titan ,    Titán

Galego

• Etimoloxía: do latín Titan, do grego antigo Τιτάν (Titán).

• Pronuncia: /tiˈtaŋ/ (AFI)

Substantivo masculino

titán (ms: titán; mpl: titáns; fs: titánide ou titania; fpl: titánides ou titanias)

1. (Mitoloxía) Na mitoloxía grega, cada unha das deidades da primeira xeración divina, nados da unión de Xea e Urano. Reciben os nomes de Océano, Ceo, Hiperión, Crío, Xapeto e Cronos, os varóns; e Tetis, Rea, Temis, Mnemósine, Febe e Tía, as mulleres.
2. (Figurado) Home de gran potencia.

Traducións

• Castelán: titán ^(es)
• Chinés: 土ど卫六 ^(zh)
• Inglés: Titan ^(en)
• Portugués: titã ^(pt)