Bageńc
| ||
gmejna: | Kopańce | |
zagmejnowanje: | 2004 | |
wobydlerstwo: | 282 (1. januara 2024)[1] | |
wysokosć: | 93 metrow n.m.hł. | |
51.6452414.43071393
| ||
póstowe čisło: | 03058 | |
předwólba: | 035697 | |
Bageński hród | ||
wikidata: Bageńc (Q19787723)
|
Bageńc (němsce Bagenz) je wjes w braniborskej Delnjej Łužicy a wot lěta 2004 gmejnski dźěl Kopańc. Ma něhdźe 260 wobydlerjow a nadeńdźe so južnje Kopańc a wuchodnje Grodkowskeho spjateho jězora. Bageńc ma zastanišćo při železniskej čarje Berlin–Zhorjelc.
Do gmejnskeho dźěla słuša sydlišćo Kaminka.
Susodne wjeski su Kózle na sewjerowuchodźe, Mokre na juhu a Brjazynka na sewjerozapadźe.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Po statistice Arnošta Muki měješe Bageńc we 1880tych lětach cyłkownje 303 wobydlerjo, z kotrychž bě 268 Serbow (88 %) a 35 Němcow.[2] W lěće 1956 zwěsći Arnošt Černik serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 7 %.[3]
Hač do lěta 2004 bě Bageńc samostatna gmejna.
Bageński hród steji jako kulturny pomnik pod pomnikoškitom.
Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 1. januara 2024; Podaća na webstronje gmejny Kopańce
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 264. [398 wobydlerjow, z nich 12 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 16 z pasiwnymi, 0 serbskich dźěći a młodostnych, 370 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Bageńc w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Bageńc (Bagenz) | Drěžnica-Kózle (Drieschnitz-Kahsel) | Dubrawka (Frauendorf) | Górjenow (Komptendorf) | Hažow (Haasow) | Jabłoń (Gablenz) | Kopac (Koppatz) | Kopańce (Neuhausen) | Kótłow (Kathlow) | Libanojce (Laubsdorf) | Małe Dobrynje (Klein Döbbern) | Rogozno (Roggosen) | Wjelike Dobrynje (Groß Döbbern) | Wjeliki Wóseńk (Groß Oßnig) | Žargoń (Sergen)