Ješicy
| |||||
gmejna: | Wulka Dubrawa | ||||
zagmejnowanje: | 1936 (do Chwaćic) | ||||
wobydlerstwo: | 47 (31. decembra 2022)[1] | ||||
přestrjeń: | 2,03 km² | ||||
wysokosć: | 165 metrow n.m.hł. | ||||
51.23388888888914.462222222222165
| |||||
póstowe čisło: | 02694 | ||||
předwólba: | 035934 | ||||
wotwodźene słowa: |
| ||||
wikidata: Ješicy (Q10711139)
|
Ješicy (němsce Jeschütz) su wjeska ze 47 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke gmejnje Wulka Dubrawa a leža 165 m nad mórskej hładźinu. Běchu hač do lěta 1936 samostatna gmejna, potom najprjedy wjesny dźěl Chwaćic a su wot 1994 dźěl Wulkodubrawskeje gmejny.
Geografija
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Susodne wjeski su Mała Dubrawa na sewjeru, k Malešecam słušaca Delnja Hórka na juhowuchodźe a Chwaćicy na zapadźe. Na juhu namaka so Budyska rěčna zawěra.
Stawizny
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Prěnje historiske naspomnjenje kulowca jako Gessicz pochadźa z lěta 1364.[3]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 67 wobydlerjow, mjez nimi 62 Serbow.[4] Ewangelscy Ješičenjo přisłušachu hač do lěta 1899 Malešanskej wosadźe a wot toho časa Chwačanskej.
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Quatitz/Chwaćicy mit Dahlowitz/Dalicy, Jeschütz/Ješicy und Kronförstchen/Křiwa Boršć. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 243–246.
Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ Ješicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 54. → wšě wjeski
Brěmjo | Čelchow | Dalicy | Chróst | Chwaćicy | Jatřob | Ješicy | Klukš | Kobjelń | Komorow | Křiwa Boršć | Kupoj | Lichań | Mała Dubrawa | Margarěćina hěta | Nowe Zdźarki | Załhow | Zdźar | Zdźěr