նիզակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [niˈzɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ նիզակ
վանկեր՝ նի•զակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հմմտ. միջին պարսկերեն nēzak:
Գոյական
- (պատմ․) փայտե երկար կոթով խոցող զենք ◆ Մարդը ուներ… նետ ու աղեղ, նիզակ, բրոնզե սուր։ (Վախթանգ Անանյան)
- նիզակաչափ տարածություն ◆ Արևը մի քանի նիզակ բարձրացավ։ Ռուբեն Զարդարյան
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- (պատմ․) գեղարդ, աշտե, աշտեն, աշտյա, մկունդ, խիշտ, շվառն, կոնդակ, շուբին, տեգ, խիշտ, շուբին
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- նիզակ ճոճել - սպառնալ, հոխորտալ
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | նիզակ(ը) | նիզակներ(ը) |
| Սեռ. | նիզակի | նիզակների |
| Տր. | նիզակի(ն) | նիզակների(ն) |
| Հայց. | նիզակ(ը) | նիզակներ(ը) |
| Բաց. | նիզակից | նիզակներից |
| Գործ. | նիզակով | նիզակներով |
| Ներգ. | նիզակում | նիզակներում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։