ხლოტარ II
ხლოტარ II | |
---|---|
ლათ. Chlotarius, Chlotacharius | |
ხლოტარ II ბრინჯაოს მედალზე. დაახლოებით 1720 წელი | |
ფრანკების მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | 584 წლის 27 სექტემბერი |
მმართ. დასასრული: | 629 წლის 18 ოქტომბერი |
წინამორბედი: | ხილპერიკ I |
მემკვიდრე: | დაგობერტ I |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | მაისი, 584 |
გარდ. თარიღი: | 18 ოქტომბერი, 629 |
გარდ. ადგილი: | პარიზი, საფრანგეთი |
მეუღლე: |
1-ლი: ჰელდეტრუდა მე-2: ბერტეტრუდა მე-3: სიხილდა |
შვილები: |
1-ლი ცოლისგან: ვაჟი: მეროვეი ქალიშვილი: ემა მეორე ცოლისგან: ვაჟი: დაგობერტ I მე-3 ცოლისგან: ვაჟი: ხარიბერტ II |
დინასტია: | მეროვინგები |
მამა: | ხილპერიკ I |
დედა: | ფრედეჰონდა |
ხლოტარ II (ფრანგ. Childéric II); (დ. მაისი, 584 — გ. 18 ოქტომბერი, 629) — ფრანკთა მეფე 584 — 629 წლებში, ხილპერიკ I-ის ვაჟი, მეროვინგების დინასტიიდან. მართავდა ნოისტრიას, ხოლო 613 წლიდან გახდა სრულიად ფრანკთა მეფე. ხლოტარი (ან კლოტარი — Chlotarius, ან ხლოტოხარი — Chlotacharius — იგივე რაც მოგვიანებით ლოთარი) ფრანგულად ნიშნავს: ძლიერი ბრძოლაში ან ძლევამოსილი მეომარი.
ბრუნჰილდეზე გამარჯვების შემდეგ ფრანკთა სამეფო გააერთიანა. იძულებული გახდა ფეოდალური არისტოკრატიისათვის დაეთმო და 614 წელს გამოეცა ედიქტი, რომელიც ადასტურებდა მისის წინამორბედების მიერ მსხვილი ფეოდალებისათვის ნაბოძებ მიწებს და სასამართლო-ადმინისტრაციულ პრივილეგიებს. იძულებული გახდა დაეკმაყოფილებინა ავსტრაზიის წარჩინებულთა სეპარატისტული მოთხოვნები და 623 წელს ავსტრაზიის მეფედ დაესვა თავისი ვაჟი დაგობერტ I.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 488.
- ფრედეგარის მემკვიდრეები - Continuationes chronicarum quae dicuntur Fredegarii // The Fourth Book of the Cronicle of Fredegar with its continuations. — London: Thomas Nelson and Sons Ltd, 1960.
- ფრანკთა ისტორიის წიგნი - Das Buch von der Geschiche der Franken. // Quellen zur Geschichte des 7. und 8. Jahrhunderts. Ausgewaehlte Quellen zur deutschen Gechichte des Mittelalters. — Darmstadt, 1982. — Т. 4a.
|