-gir

 Binêre herwiha: gir, gîr, -gîr, û -gir-

Kurmancî

Paşgir

-gir

1. kesa/ê tiştekê/î yan kesekê/î digire

   masîgir, kirêgir, xelatgir

Herwiha

• -gîr

Bide ber

• dagir
• hilgir
• ragir
• vegir
• wergir

Jê

Peyvên kurmancî bi paşgira -gir‎ (203 R)

• -girî

Etîmolojî

rehê dema niha ji "girtin", hevreha soranî گر‎ (-gir), farisî گیر‎. Forma xwemalî "-gir" e, varyanta "-gîr" ji farisî hatiye wergirtin û di farisî de rehê dema niha ji lêkera گرفتن‎ (giriften, “girtin, girewtene”) e.