sike

Kurmancî

Navdêr

sike nêr

1. derbxane, makîneya ku pareyan çêdike
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. rawestgeh, îstgeh, stasyon
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

• Li keleha Yezdîgurdê, ji hîm û pût û avahiya kelehî pê ve, pereyên madenî jî hatîne dîtin, ku li ser wan neqşên balkêş hene, û diyar dikin ku şahekî nenas li sikexistina wan pereyan bi xwe berçav kiriye. — (Cankurd: "Baronê Diz û Keleşan", jêwergirtin: Peyam.eu, 7/2009)

Herwiha

• sikke

Bide ber

• sikir

Etîmolojî

Ji erebî سكة‎ (sikke^t) ji aramî סכא‎ (sikka) ji akadî [Peyv?] sikketu

Werger

• Îngilîzî: ^?mint → en
• Tirkî:^?darphane → tr

Îngilîzî

Bilêvkirin

• sayk

Navdêr

sike

1. celal, ro, robar, co, cok
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tidoreyî

Navdêr

sike

1. kuş, piv, tirr, fis
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên kuş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Ternateyî

Navdêr

sike

1. kuş, piv, tirr, fis
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên kuş hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}