erkan
Xuyakirin
Binêre herwiha: erkân
Navdêr 1
[biguhêre]erkan
- efser, general yan amîral
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
- stûn, rikn
- Heft di misalê durrê xeltan
Herşeş cihet û çihar erkan — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
- Heft di misalê durrê xeltan
Jê
[biguhêre]Bide ber
[biguhêre]Têkildar
[biguhêre]Etîmolojî
[biguhêre]Deyn ji erebî أrkan (erkan) pirjimara erebî rkn (rukn, “stûn”).
- Çavkanî:
- Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): erkan
- Dezgeha ziman ya tirk (TDK): erkan
Werger
[biguhêre]Navdêr 2
[biguhêre]erkan
Etîmolojî
[biguhêre]Deyn ji erebî أrkan (erkan), pirjimara erebî rkn (rukn, “stûn”).