eseh

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
eseh	esehtir	herî eseh esehtirîn

eseh

1. bêguman, ekîd, misoger, tekîdkirî, piştrast, bêşik, diyar, bê dudilî, temîn, garantî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئەسەح‎

Herwiha

• ese
• esse

Jê

• (Lêker) eseh bûn
• (Lêker) eseh kirin

• (Navdêr) esehbûn
• (Navdêr) esehkirin

• (Rengdêr) esehbûyî
• (Rengdêr) esehkirî
• esehî
• esehîtî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: präzis → de
• Farisî: مطلقا‎ → fa, البته‎ → fa, حتما‎ → fa
• Îngilîzî: sure → en, certain → en, ^?emphatic → en
• Tirkî: emin → tr, garanti → tr, essah → tr