viro

Kurmancî

Mane

viro (cureyê peyvê?)

1. direwîn, direwker

Çavkanî

Werger

• Farisî: دروغگو‎ → fa

Esperantoyî

Bilêvkirin

• IPA: /ˈviro/
• Kîtekirin: vi‧ro

• Deng (Holenda (Wijchen))^ⓘ
• Deng (Brezîl)^ⓘ
• Deng (Fransa (Toulouse))^ⓘ
• Deng (Fransa (Montpellier))^ⓘ
• Deng (Fransa (Vosges))^ⓘ

Navdêr

Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	viro	viroj
Akûzatîv	viron	virojn

viro

1. mêr, zilam

Etîmolojî

Deyn ji latînî vir.

Jê

• vira
• vir-

Dijmane

• femino
• virino

Fînî

Navdêr

viro

1. (ziman) estonî

Îdoyî

Navdêr

viro

1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)

Înterlîngua

Navdêr

viro

1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)