Pumilio flava
In astronomia pumilio flava — gens paucas stellas seriei capitalis est. Eae habent massam e 0,8 ad 1,4 massarum Solis. Fide nomini, eae habent colorem flavam. Fons principalis energiae earum est synthesis thermonuclearis helii e Hydrogenio. Cognotissima pumilio flava est Sol. Alterae typicae stellae sunt:
Temperatura suerficiei pumilionum flavarum est circiter 5000—6000 K, classes spectrales G0V—G9V sunt. Character spectri: lineae H et K Calcii intensivae sunt; linea 4226 Ǻ et linea Ferri relative intensivae sunt; lineae metallorum sunt multiplices; lineae Hydrogenii dicrescunt ad classem K; linea G atque intensiva est. Tempus vivendi pumilionis flavae est circa 10 milliardorum annorum. Hydrodenio conflagrato, stella in multo tantis augitur dimnsione et mutatur in gigantem rufum. Exemplaria gigantis rufi est stella Aldebaran. Gigas ruber emittit strata exteriora gasosa, formans nebulas planetares, sed nucleus collapsit in paucam compactam pumilionem albam.