Nilus
Longitudo | 6852 chm |
---|---|
Altitudo fontis | fere 2700 m |
Decursus aquae | 2660 m³/s |
Area systematis | 3 255 000 chm² |
Fons | Luvironza flumen |
Ostium | Delta Nili |
Regio | Africa boreo-orientalis: Burundia, Ruanda, Tanzania, Uganda, Sudania Australis, Sudania, Aegyptus |
Nilus[1] (Aegyptiace ḥꜥpy vel ı͗trw, Arabice النيل, Coptice ⲫⲓⲁⲣⲱ, Graece
Decursus
[recensere | fontem recensere]E lacu Victoria oritur, ubi Nilus Victoriae nuncupatur, sed Kagera flumen maximum in Victoriam defluens seape Nili pars superior putatur. Postea per lacum Alberti transfluit et nomen Nili Alberti accepit; in fluxu medio usque ad confluentiam cum Nilo Caeruleo Nilus Albus nominatur.
Si cum fontibus Kagerae Nilus accipiatur, de montibus Ruandae Burundiaeque scaturiens, regiones sex civitatum transfluit: Ruandae, Burundiae, Ugandae, Sudaniae Australis,Sudaniae, Aegypti. Eius delta est regio fere triangularis, ubi eius aquae per multa ostia in Mare Mediterraneum defluunt. Praecipue pro rebus oeconomicis Aegypti Nilus maximi momenti est.
Indicia fluminea
[recensere | fontem recensere]Longitutine 6852 chiliometrorum[3] aut (secundum alia indicia pervulgata) 6671 chiliometrorum, Nilus ante Flumen Amazonum longissimum mundi flumen est. A Lacu Victoria 5960 fere chiliometra usque ad Mare Mediterraneum fluit, a Khartumensi urbe, ubi Astapus (qui appellatione recentiore et Nilus Caeruleus vocatur) in Nilum Album 3090 fere chiliometra et a confinio Sudanensi-Aegyptiaco 1510 chiliometra usque ad ostium.
A mole decussis media 2770 m³/s, quam infra ostium Atbarae in flumine medio metiuntur, condicionibus naturalibus tantum fere 1250 m³/s in delta pervenit; mole decussis ergo Nilus a multis fluminibus minoribus superatur. Ob multam aquam irrigationis causa exceptam, his diebus tantum circiter 140 m³/s Mare Mediterraneum pervenit.
Nilus duo capita habet: Caeruleum, breviorem sed abundantiorem, et Album, qui est longe longior. Hic maximam aream, ex qua aqua affluit, efficit, quae fere 3 255 000 chiliometroum paulo Re publica Democratica Congensi (3 731 000 km²) minor est.
Nexus interni
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Nīlus, -ī, m. Oxford Latin Dictionary ed. P. G. W. Glare (Oxonii: Clarendon Press, 1968–1982)
- ↑ Herodotus, Euterpia 19–34. Diodorus Siculus, Bibliotheca historica I: 32–41.
- ↑ Mensura photographiis satellitis adhibitis facta.
Pinacotheca
[recensere | fontem recensere]-
Nilus apud Syenen.
-
Cataracta Nili anno fere 1906.
-
Nilus apud Khartumensem Urbem.
-
Cataracta Nili.
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Bonnet, Hans. 2000. Nil. In Reallexikon der ägyptischen Religionsgeschichte, 525–28. Hamburgi: Nikol. ISBN 3-937872-08-6.
- Brunold, Georg. 1993. Nilfieber: Der Wettlauf zu den Quellen. Francofurti. ISBN 3-8218-4107-9.
- Helck, Wolfgang, et Otto Eberhard. 1999. Nil. In Kleines Lexikon der Ägyptologie, 203. Wiesbaden: Harrassowitz. ISBN 3-447-04027-0.
- Höber-Kamel, Gabriele, ed. 2009. Ägypten, ein Geschenk des Nil. Berolini: Kemet-Verlag.
- Knörnschild, Lutz. 1993. Zur Geschichte der Nilwassernutzung in der ägyptischen Landwirtschaft von den Anfängen bis zur Gegenwart. Leipziger Beiträge zur Orientforschung, 1). Francofurti et Berolini. ISBN 3-631-44755-8.
- Said, R. (1981. The geological evolution of the River Nile. Springer-Verlag.
- Salama, R. B. 1987. "The evolution of the River Nile: The buried saline rift lakes in Sudan." Journal of African Earth Sciences 6 (6): 899–913. doi:10.1016/0899-5362(87)90049-2.
- Strauss-Seeber, Christine. 2007. Der Nil: Lebensader des alten Ägypten. Monaci: Hirmer. ISBN 978-3-7774-3715-6.
- Williams, M. A. J., et H. Faure, eds. 1980. The Sahara and the Nile. Roterodami: Balkema.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]Vicimedia Communia plura habent quae ad Nilum spectant. |
Situs geographici et historici: Locus: 15°38′25″N 32°30′20″E, 31°27′55″N 30°22′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Pleiades • Store norske Lexikon |
- Hofmanni Lexicon Universale (lemma maximum)