Autocrator

Tabula eburnea imperatoris Constantini VII Porphyrogeniti a Christo coronati. Inscribitur: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΕいぷしろんΝにゅー ΘしーたΕいぷしろんΩおめが ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΡΩΜΑΙΩΝ / ΙいおたΣしぐま ΧかいΣしぐま "Constantinus in Deo autocrator rex Romanorum / Iesus Christus."

Autocrator^[1] (Graece αあるふぁὐτοκράτωρ 'imperator sui iuris') est titulus dignitatis iis qui omnibus legibus solutis regnent attributus. Volventibus temporibus, adiudicatum est ducibus exercituum, imperatoribus Romanis itemque Byzantinis et Russicis, qui eo titulo in loco veteris imperatoris utebantur. Verbum hodiernum autocratiae exinde nomen traxit. Forma feminina Graeca est αあるふぁὐτοκράτειρα (autocratira), Graeca recentior αあるふぁὐτοκρατόρισσα ("autocratorissa"), Latina autocratrix.^[2]

Notae

Bibliographia

Carolus Du Cange, Glossarium ad scriptores mediae et infimae Graecitatis (Lugduni: apud Anissonios, 1688); versio interretialis coll. 156-157

[1] E.g. "christianissimus autocrator Manuel": (vide p. 163 apud Google Books)

[2] Francisci Iosephi Dumbeckii Historiae Universae Tabulae Ethnographico-Periodico-Synchronistiae, Berolini 1820, p. 49; Philippus Fridericus Pfaehler^(ru) De electricitatis in medicina dignitate oratio, Mosquae, 1791; in "Slavica Gottingensia"; epistola reginae Hungariae, in "Recueil historique d'actes...", ab Ioanne Rousset de Missy, vol. XVI, 1743, p. 456.

[1]

[2]