Eugenius Ritter de Knilling

Eugenius Ritter de Knilling, vulgo Eugen Ritter von Knilling (natus Monachii 1 Augusti 1865 mortuus eodem loco 20 Octobris 1927) fuit publicus Bavariae vir Factionis Popularis Bavariae (BVP).

Munus

Knilling iurisprudentiae studebat et tum minister publicus Bavariae, ab anno 1902 in administerio scholarum operam dedit. Anno 1912, ipse administer Bavariae scholarum factus est et anno 1916 in numerum nobilium receptus est.

Cursus honorum

Anno 1920 legatus senatus terrae Bavariae electus est. Die 9 Novembris 1922, successor sodalis factionis Hugonis Comitis de et ad Lerchenfeld in Köfering et Schönberg praeses ministrorum Bavariae factus est.

Consilia

Knilling Bavariam regnante, multa pericula terrae minabantur: praesertim inflatio pecuniae et rerum novarum cupidi, in his et Adolphus Hitler iuvenis et eius factio, NSDAP. Praeterea pars terrae Palatinatus a Francis occupatus erat.

Die 24 Ianuarii 1923, Knilling cum domo olim regnante Wittelsbach de fortunis eius familiae convenit. Die 26 Ianuarii, consilium administrorum propter tumultus Nazistarum consultum ultimum decrevit (usque ad 5 Februarii). Cum Gustavus Stresemann cancellarius Germaniae cum Francis de foedere ageret, Knilling iterum 26 Septembris consultum ultimum decrevit atque Gustavum Ritter de Kahr administratorem et quasi dictatorem Bavariae decrevit. Kahr se legatus militum Bavariae declaravit. Tamen Hitler 9 Novembris 1923 tumultos movit atque rerum potiri—frustra—conatus est. Die 12 Novembris in Palatinato Francis adiuvantibus Res Publica Libera declarata est, sed non diu mansit.

Anno 1924, melius evenit: Hitler coniurationis damnatus est atque pecunia nova edita est. Die 29 Martii 1924, Knilling concordatum cum Civitate Vaticana signavit. Die 6 Aprilis, senatus terrae Bavariae denuo electus est. Cum BVP suffragia perdidisset, Knilling 5 Maii a magistratu recessit, sed pro tempore ad 2 Iulii 1924 Bavariam regnavit. Successor eius Henricus Held creatus est.

Nexus externi

• De consilio Eugneii de Knilling in pagina Historiae Bavariae (lingua Theodisca)

Praesides Ministrorum Bavariae

	Insigne Bavariae
Ludovicus Carolus Hinricus de Pfordten (1849) • Carolus Baro de Schrenk-Notzing (1859) • Maximilianus eques de Neumayr (1864) • Ludovicus Carolus Hinricus de Pfordten (1864) • Clodovicus zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1866) • Otto Camillus Hugo Comes de Bray-Steinburg (1870) • Fridericus Adam Iustus Baro de Hegnenberg-Dux (1871) • Adolphus Baro de Pfretzschner (1872) • Ioannes Baro de Lutz (1880) • Fridericus Krafft Comes de Crailsheim (1890 • Clemens Comes Podewils-Dürniz (1903) • Georgius de Hertling (1912) • Otto Ritter de Dandl (1917) • Curtius Eisner (1918) • Ioannes Hoffmann (1919) • Gustavus Ritter de Kahr (1920) • Hugo Comes de et ad Lerchenfeld in Köfering et Schönberg (1921) • Eugenius Ritter de Knilling (1922) • Henricus Held (1924) • Franciscus de Epp (1933) • Ludovicus Siebert (1933) • Paulus Giesler (1942) • Fridericus Schäffer (1945) • Gulielmus Hoegner (1945) • Ioannes Ehard (1946) • Gulielmus Hoegner (1954) • Ioannes Seidel (1957) • Ioannes Ehard (1960) • Alphonsus Goppel (1962) • Franciscus Iosephus Strauß (1978) • Maximilianus Streibl (1988) • Edmundus Stoiber (1993) • Guntherus Beckstein (2007) • Horatius Seehofer (2008) • Marcus Söder (2018)